Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Frank, wees niet zoo dwaas, zoo dwaas goed! kreet zij uit. O, het is geen dwaze goedheid! lachte hij treurig. Het is filozofie. Nu dan! riep zij hard, ruw; ik filozofeer niet, ik ben niet dwaas goed, ik vergeef het hem niet, dat hij een schurk was, dat hij ons ongelukkig heeft gemaakt, en ik haat hem, ik haat hem, dood als hij is.
Niet dat ik met al die filozofie wil beweren, dat Paul een flink karakter heeft, een man uit éen stuk is, volstrekt niet, maar ik verklaar er meê, dat hij zwak is.... Ik kan nooit van een man houden, die zwak is! antwoordde Freddy stug. Marie sloeg hare armen om Freddy's hals. Freddy-lief! sprak ze. Je maakt me, na alles wat je me verteld hebt, onmogelijk wijs, dat je niet van Paul houdt.
De hertogin wendde zich om en zag naar Dorian Gray, met vreemde uitdrukking in haar oogen. Wat zegt u daarvan, Mr. Gray? vroeg zij. Dorian Gray aarzelde even. Toen wierp hij het hoofd terug en lachte. Ik ben het altijd eens met Harry. Zelfs als hij ongelijk heeft? Harry heeft nooit ongelijk. En maakt deze filozofie u gelukkig? Daar heb ik nooit naar gestreefd. Wie wil nu gelukkig zijn?
En ik heb je nu zeker treurig gemaakt, terwijl ik je had willen opfrisschen met een prettige wandeling? vroeg Mathilde glimlachend. Dat komt van al die filozofie, vergeef het me maar.... Jeanne vond niets te zeggen en knikte haar even vriendelijk ontkennend toe, als wilde zij daardoor te kennen geven, dat zij waarlijk niet treurig was.
Hij zocht een nieuw schema van het leven uit te spinnen, dat beredeneerd zoû zijn van filozofie en geordend van principe, en waarin de vergeestelijking der zinnen het hoogste doel zoû zijn.
Er lichtte even achter zijn lorgnet een vinnige schicht uit Vincents fietsen, blauwen blik, terwijl zijn dunne lippen zich vastsloten in hun glimlach. En je vergeet je plichten als gastheer met je filozofie! riep Etienne, op zijn leêg glas tikkend.
Toen, als gekitteld door zijne gedachte, en bovenal meenende, dat de filozofie genoeg geduurd had, schudde hij haar op eens met schertsende woestheid bij heur armen, en kneep haar in den treurenden mond. Lachend stribbelde zij tegen; de uitbarsting had in haar iets als een verbroken evenwicht hersteld.
Maar ik houd van de ruimte. Wel ja, niet waar? Mensch, waarom vraag je dat? Is 't uit wysbegeerte? Heb je aan duitsche filozofie gedaan, en wil je misschien de eigenschappen van 't leelyke ding an und für sich dat je met permissie je ikheid noemt, objektievelyk onderwerpen aan de subjektieve reinen-vernunftskritiek van den haarlemmer-schipper die z'n pyp stopt? Asjeblieft, schippertje!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek