Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Dan heb ik innerlijke vreugde in 't midden van de diepe smart, en stem ik in met wat de dichter zingt: Maar, 't vrome volk, in U verheugd, Zal huppelen van zielevreugd, Daar zij hun wensch verkrijgen; Hun blijdschap zal dan onbepaald, Door 't licht dat van Zijn Aanzicht straalt, Ten hoogsten toppunt stijgen.
De Vorst knielt neder, vol van eerbied en ontzag; Maar 't ratelt om hem heen van bliksemslag op slag; Zijns vaders oog ontroert. Hy ziet zijn handen vallen, Zijn aanzicht afgekeerd; en, nieuwe donders knallen, Wanneer een nachtzwerm van gevogelt' door de lucht Zich opheft en die glans omnevelt met zijn vlucht.
Immers, wanneer men eens die hoogte over is, neemt de weg een geheel ander aanzicht. Geen welig groeiend geboomte, geen vruchtbare bouwlanden, geen landhoeven meer: aan weerszijden een dorre, wijduitgestrekte heide, over welke het uitzicht ten Noorden op enkele bosschen kreupelhout, en ten Zuiden op het donkere groen der 's-Gravenlandsche lusthoven stuit.
Zijn leger siddert, valt op 't aanzicht, en verwacht Stilzwijgend d' uitslag van een aanblik, zoo vol pracht.
De zon had zijn wangen een weinig gezengd en met een ernstige toon geverfd, zijn voorhoofd droeg reeds die twee rimpels welke het denkvermogen vroegtijdig aankondigen. Zijn aanzicht was treffend en manlijk en de hoekige lijnen die hetzelve aftekenden, gaven hem het voorkomen van een Grieks gebeiteld beeld.
De sneeuw toch had alles zoo'n geheel ander aanzicht gegeven. Niettemin zag hij spoedig, waar zij waren. »'t Is de plaats," zei hij, »waar wij, drie maanden geleden, Neverowskoi hebben overwonnen en aan den Keizer de veroverde kanonnen hebben getoond." »Wat dunkt je, zouden we vandaag wéér overwinnen?"
Het stadje Quimperlé kan heel goed als type dienen voor Zuid-Bretagne, hier in dit hoekje van Finistère, zooals Morlaix en Saint-Pol-de-Léon Noord-Bretagne typeeren. Men kan te Quimperlé van allerlei eigenaardigheden der natuur en van ieder aanzicht, dat een landschap bieden kan, genieten.
Door nieuwsgierigheid aangedreven poogde zij het aanzicht van de lijdende ridder te zien. Eensklaps herkende zij Adolf van Nieuwland, en zij week met een schreeuw van verbaasdheid achteruit. "Kom, mijn heer Vader!" riep zij. "Komaan, laat ons hier niet blijven, ik bid u! O komaan!" Robrecht verwonderde zich over de vrees die zijn dochter zo schielijk bevangen had.
En Amor sprak: "Nu zwijge ook ik niet meer; Kom, waar uw Vrouwe neerligt, met mij mede," En leidde mij ter stede Waar ik haar doode lichaam mocht aanschouwen, Ik zag: toen spreidden vrouwen Een witte wade over haar aanzicht neer, Dat, diepdeemoedig, als in stille bede, Niets scheen te zeggen als "Ik ben in Vrede!"
Ootmoedig in zijn grootheid en goed van inborst was de jonge Vorst; medelijden voor deze nieuwe onderdanen blonk op zijn gelaat, en de ogen der Burgers vonden steeds een minzame glimlach op zijn aanzicht. De goede hoedanigheden en de deugden zijns vaders had hij, zonder de hatelijke inborst zijner moeder te hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek