United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
En hoe zou hij niet rijk geweest zijn? Hij bezat toch het grootste gedeelte der aandeelen van de Niagara-watervallen. In dat tijdstip had zich eene maatschappij van werktuigkundigen te Buffalo gevormd, om de kracht van die watervallen te exploiteeren. Dat was eene heerlijke zaak. Oordeelt er over.
Als Christensen uit de directie van Fortuna ging na al zijn aandeelen te hebben verkocht, dan was dat een even doodelijke slag voor de fabriek als zijn voorgenomen voorstel. De professor maakte daarom een afwijzende beweging. "Neen, neen, Mijnheer Christensen! niet op die manier! U hebt mij niet goed begrepen.
Behalve dat was er een onuitgesproken gevoel van oneenigheid tusschen hem en zijn vrouw, sinds zij gisteren over de aandeelen in de fabriek gesproken hadden. De professor was regelrecht naar de Handelsvereeniging gegaan, waar de leege lijst langen tijd als een vreemd wit ding gelegen had. Hij had tien aandeelen genomen van 500 rijksdaalders.
Van de 125 maatschappijen, sedert veertig jaar opgericht, die een gezamenlijk kapitaal vertegenwoordigden van 104 millioen, zijn geliquideerd of hebben het werk gestaakt niet minder dan 83, met een kapitaal van 51 millioen. En van de overblijvende 42 zijn er maar 13 met een kapitaal van 23 millioen, welker aandeelen boven pari staan; wel is waar zéér hoog daarboven.
Ook had hij, en dit uit een zuiver nationaal oogpunt, aandeelen in de Chineesche stoombooten die den dienst verrichten tusschen Tien-Sin en Shang-Haï en was hij betrokken bij de snelvarende vaartuigen die op den tocht van Singapore drie of vier dagen op de Engelsche mail winnen. De vorderingen der wetenschap waren zelfs tot in zijne huiselijke omgeving toegepast.
Mevrouw Wenche werd gauw heftig in 't gesprek; maar dan werd haar man altijd kalmer. "Ja zeker zul je aandeelen hebben, lieve Wenche. Ik zie wel, dat je er lust in hebt. Dan houden we ook dien aardigen Mijnheer Mordtmann hier." Abraham zat in stilte van de een naar den ander te kijken.
Na veertien dagen telegrafeerde Michal Mordtmann aan zijn vader, dat er voor 96,000 rijksdaalders aan aandeelen genomen was. De jonge Mordtmann straalde van geluk, hij was blij met het vooruitzicht aan 't hoofd te komen van zoo'n prachtige zaak en er niet weinig trotsch op, dat hij zoo fijn gespeeld had.
Hij hoestte en zei toen aarzelend: "De aandeelen zijn zeker over verschillende personen verdeeld." "De aandeelen! wat blieft u? nu ja. U vroeg naar de aandeelen, ja, die zijn over veel personen verdeeld, dat wil zeggen zoo heel veel zijn er niet. Het bedrag is groot. Elk aandeel is van 1000 kronen, en wij hebben geen halve of kleinere willen uitgeven."
"Ik slaap nooit goed in 't voorjaar," antwoordde de andere droog en stond op; 't scheen, dat hij zijn doel met dit bezoek bereikt had. Aan de deur zei de professor nog eens schertsend: "U moogt uw aandeelen terugnemen als we a.s. jaar 10% winst uitbetalen." "Dank u zeer," antwoordde de bankdirecteur glimlachend en ging heen door 't bijkantoor.
De menschen noemen mij "den das", heb ik hooren zeggen. En een das, dat is immers zoo'n soort van varken; maar daarin zullen zij nooit van hun leven gelijk krijgen. Ik wil leven en sterven als een zindelijk mensch. DR. STOCKMANN. En hoe wil u dat dan aanleggen? M. KIIL. Jij moet me schoon wasschen, Stockmann. DR. STOCKMANN. Ik! M. KIIL. Weet je van welk geld ik deze aandeelen gekocht heb?
Woord Van De Dag