United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
«Και αν ο Άσωτος υιός εξέπεσε 'στους χοίρους, την πατρική κληρονομιά την είχε φαγωμένη 'στο τέρσο τίρο, 'στο κρασί και εις τους ποδογύρους, και πάλι δεν υπέφερε χοιροβοσκός να μένη. Μα συ, χωρίς τα χρήματα να φάγης κανενός, χωρίς κανένα θέλγητρον του κόσμου ν' απολαύσης, πώς έγινες αναίσθητος, τραχύς κι' ελεεινός; Φασκέλωσε τα χρήματα, προτού πικρά να κλαύσης.»
Βάλε 'ς τα 'μάτια σου υαλιά, και 'σάν τον δημοκόπον κάμε πως βλέπεις κάθε τι, και τίποτ' αν δεν βλέπης. — Έλα εδώ! Έλα εδώ! Το 'πόδημά μου 'βγάλε. Τράβα καλά! Τράβα καλά! Την δύναμίν σου βάλε! ΕΔΓΑΡ Τι ανακάτωμα και νου και ασυναρτησίας! Νους μέσ' 'ς την τρέλλαν! ΛΗΡ Άκουσε — αν θέλης να με κλαύσης, πάρε τα 'μάτια μου, εσύ. Γνωρίζω ποίος είσαι. Σε λέγουν Γλόστερ. Χρεωστείς υπομονήν να έχης.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ Θα σε κάμω να κλαύσης, εάν εξακολουθήσης πράττων ό,τι κακώς πράττεις. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Δεν πρέπει ν’ ανοίξης το γράμμα αυτό, το οποίον κρατώ. ΜΕΝΕΛΑΟΣ Αλλ’ ουδέ συ πρέπει να γίνης αίτιος ολέθρου εις όλην την Ελλάδα. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ήπαγε να συζητής περί τούτου με άλλους. Άφες την επιστολήν. ΜΕΝΕΛΑΟΣ Ποτέ. ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Αλλ' εγώ δεν θα σου την αφήσω. Μάθε το καλώς.
Ημείς τότε τον αρπάξαμεν γρήγορα εις τα χέρια, και σου τον φέρνομεν εδώ, διά να τον κλαύσης και να τον θάψης εις το χώμα. Ιδού τι έκαμεν ο θεός, ο οποίος λέγουν ότι θεσπίζει εις τους άλλους και κρίνει τα δίκαια των ανθρώπων, εις τον υιόν του Αχιλλέως. Ως κακός άνθρωπος ενθυμήθη και αυτός παλαιές αιτίες. Πώς λοιπόν να τον ονομάση κανείς σοφόν;
Και αν του Επικούρου την Ηδονήν δεχθής και τύχη καμμιάν ώρα και συ να ορεχθής να φας μονάχος ένα μουλκέικο πεπόνι θαρρείς πως τάντερά σου δεν θα θερίσουν πόνοι; Κι' αν την αχρείαν σάρκα εξ ηδονών κορέσης νομίζεις πως με άλγος ποτέ σου δεν θα κλαύσης; κι' αν τον βαρύν χιτώνα της αρετής φορέσης θαρρείς πως δεν θα θέλης εκείνας ν' απολαύσης;
Προ τούτου, άνευ αιτίας δεν θα συμπλακώμεν μετά σου. Και περί μεν της μάχης αρκούσι ταύτα, δεσπότας μου δε εγώ νομίζω μόνον τον Δια τον προπάτορά μου και την Εστίαν την βασίλισσαν των Σκυθών. Αντί δε να σοι δώσω χώμα και ύδωρ, θα σοι πέμψω δώρα αρμόδια να σοι προσφερθώσι, και αντί του λόγου τον οποίον με είπες ότι είσαι δεσπότης μου, σοι λέγω να κλαύσης.» Με ταύτα αναλογούσιν όσα είπον οι Σκύθαι.
Ο Απόστολος με προέτρεψε να έχω πίστιν, και μου υποσχέθη να δεηθή διά σε. Ο Χριστός όστις τον ηγάπησε, δεν θα του αρνηθή τίποτε . . . . Όχι, Λίγεια! Ο Χριστός θα με ελεήση . . . . Δεν θα αποθάνης . . . — Μάρκε! — Λέγε, αγαπητή μου. — Δεν πρέπει να με κλαύσης. Ενθυμού, ότι θα έλθης πλησίον μου, εκεί επάνω. Η ζωή μου δεν θα είνε μακρά, αλλ' ο Θεός θα μου χαρίση την ψυχήν σου.
Λέξη Της Ημέρας