United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διά να μελετήση το πρόβλημα, διά να εύρη τον τρόπον να το λύση, του χρειάζεται καιρός· αλλά προς τούτο απαιτείται αναγκαίως να μείνη αυτός κύριος του εαυτού του, να μη φανερώση εις τους άλλους τον πόνον και την αγανάκτησίν του, να μη δείξη την ταραχήν της ψυχής του, να μη γεννήση εις τον θείον του την υποψίαν ότι κάτοχος ήδη του τρομερού μυστηρίου τρέφει την ιδέαν της εκδικήσεως.

Και μετ' ολίγον προσέθηκε: — Να είνε μπαμπάκια! Αλλά δεν ήτο καιρός· της μπαμπακιές της εσκάλιζον ακόμη. Εκοντοστάθη ολίγον ο τελωνοφύλαξ εις την άκραν του βράχου, ως εάν προσεπάθει να ίδη από εκεί το περιεχόμενον των σάκκων, ή να διακρίνη εκ του υποκώφου κρότου, ον απετέλουν εκσφενδονιζόμενα επί των οστράκων τα πλήρη εκείνα σακκία.

ΠΟΛΩΝΙΟΣ Προσκαλεί σε ο καιρός· οι δούλοι σε προσμένουν. ΛΑΕΡΤΗΣ Υγίαινε, Οφηλία, και μη λησμονήσης ό,τι σου είπα. ΟΦΗΛΙΑ Μες την μνήμην μου κλεισμένο είναι, και το κλειδί της κράτει συτο χέρι. ΛΑΕΡΤΗΣ Υγίαινε. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Οφηλία, τι 'ναι αυτό 'πού σου 'πε; ΟΦΗΛΙΑ Διά τον πρίγκιπ' Αμλέτον κάτι, — μη βαρύνης.

ΠΟΛΩΝΙΟΣ Την άδειαν, Κύριε, με την βίαν, μ' επιμονήν μου επήρεν, ως 'πού την σφραγίδα έθεσ' αναγκασμένος εις την θέλησίν του. Συγχώρεσε, παρακαλώ, ν' αναχωρήση. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Λαέρτη, 'ς την καλήν σου ώραν, και δικός σου να ήναι ο καιρός· χαίρου και αυτόν και τα λαμπρά σου χαρίσματ', όπως η ψυχή σου επιθυμήση! Και τώρ', Αμλέτε, ανεψιέ κ' υιέ μου, — ΒΑΣΙΛΕΑΣ πώς συμβαίνει ότι νέφη ακόμη σε σκεπάζουν;

Αν σκέπτεται περί ενός πράγματος αμέσως σκέπτεται περί όλου του κόσμου. «Η Δανιμαρκία είναι φυλακή», άρα «όλος ο κόσμος είναι φυλακή». Αν «ο κόσμος έγινε τίμιος», τότε «πλησιάζει η ημέρα της Κρίσεως». Εξαρθρώθη ο καιρός· της μοίρας πείσμα ω πόσο πικρόν, εγώ να γεννηθώ να τον διορθώσω.

Εξαρθρώθη ο καιρός· της μοίρας πείσμα ω πόσο πικρόν, εγώ να γεννηθώ να τον διορθώσω.

Εξαρθρώθη ο καιρός· της μοίρας πείσμα ω πόσο πικρόν, εγώ να γεννηθώ να τον διορθώσω.

Όσο ένα γένος φωτίζεται, άλλο τόσο η αίσθησή του ψιλαίνει σε κάθε είδος, και η γλώσσα του αποχτήνει την γλυκάδα και ημεροσύνη, οπού αποχτούν και τα ήθη του. μον αυτό δεν τ' απολαμβάνει με μια. χρειάζεται να περάση καιρός· και αν δοκιμάση να ριχτή από το πατινό στο κορφινό σκαλίδι, στο πέσιμό του φέρει μαζή και τον κίνδυνο να μη μπορέση να μεταορθωθή ποτέ του.

Εξαρθρώθη ο καιρός· της μοίρας πείσμα ω πόσο πικρόν, εγώ να γεννηθώ να τον διορθώσω. Δωμάτων εις το σπίτι του ΠΟΛΩΝΙΟΥ. Εισέρχονται ΠΟΛΩΝΙΟΣ και ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ ΠΟΛΩΝΙΟΣ Πάρε και δος του αυτά τα χρήματα, Ρεϋνάλδε, και αυτά τα γράμματα. ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Θα γίνη, Κύριέ μου. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Καλέ Ρεϋνάλδε, πόσην φρόνησιν θα δείξης αν, πριν πας να τον εύρης, εξετάσης πρώτα την διαγωγήν του.

Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Και καθοδηγούν το πνεύμα του ανθρώπου προς τα ωραία πράγματα. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Η αριστοκρατία, μαθαίνει μουσική; Ο ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Μάλιστα, κύριε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα μάθω λοιπόν. Δεν ξαίρω όμως αν θα μου μένη καιρός· γιατί, εκτός από τον καθηγητή της ξιφομαχίας, επήρα κ' ένα καθηγητή της φιλοσοφίας και θ' αρχίσωμε μάθημα σήμερα το πρωί.