Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Μαΐου 2025
Ξημέρωσέ τηνε την αυρινή τη μέρα! Θα μας θυμάτ' η Αρβανιτιά και θα την τρώγ' η ζήλια. Θα χλημητάνε τ' άλογα, θα καίνε τον αγέρα Με τ' άγρια τα χνώτα τους Γκέγκικα καρυοφύλλια, θα γενούν πάλαι τα Θερμιά, λαίμαργη καταβόθρα... Χιλιάδαις ήρθαν θερισταί και χάρος οργοτόμος, Μουγκρίζουν, φοβερίζουνε πως δε θα μείνη λώθρα 'Σ αυτήν τη δύστυχη τη γη, φωτιά, δρεπάνι, τρόμος»...
Βλέπων αυτούς μακρόθεν ο Διάκος και εκτιμών την απαραδειγμάτιστον γενναιότητα ανέκραξε Δέκα χιλιάδας με κρατούν τουτέστι με κωλύουσι να δράμω προς βοήθειαν. Και μένουν έρμα τα Θερμιά. 113 Μετά την νίκην ο Τουρκαλβανικός στρατός επανήλθεν εις Ζητούνι φέρων εν θριάμβω τας κεφαλάς των φονευθέντων και δέσμιον τον Διάκον.
Τι θέλεις, Δυοβουνιώτη; Να πάη το Γοργοπόταμο, θολό κ' εντροπιασμένο Να 'πή στην άγρια θάλασσα, πως δεν ευρέθηκ' ένας Τα ξακουσμένα του νερά, με δύο ρανίδαις αίμα 'Σ αυτό το πρώτο βάφτιμα, ν' αγιάση να μυρώση; Κ' η θάλασσα μουγκρίζοντας να τρέξη ’ς ακρογιάλια, Σα φοβερός διαλαλητής, κι' Ανατολή και Δύση Να μάθουν πώς γηορτάζομε τη νεκρανάστασή μας;... Νάναι ο Βριόνης στα Θερμιά και να μην εύρη εμπρός του Δέκα κουφάρια ξαπλωτά για να σκοντάψη επάνω!
Και φιλενάδα του πιστή εχτές 'ς τη Χαλκομμάτα Τώστρωσε δάφναις να διαβή... Αν έσφιγγε τα φρύδια 'Σ το θέλημά του η Αρβανιτιά με τρόμο επροσκυνούσε Κρατεί 'ς τα χέρια του σφιχτά δεμένο το λειοντάρι. Που τούχε φράξη τα Θερμιά... Γιατί, γιατί θα νάναι Πάντοτε ίσκιος κι' όχι φως;.... Μ' αυτούς που πολεμούσε Γνωρίζει ότι τον έδεναν, παληαίς αδερφοσύναις.
— Καλύβα!... Βακογιάννη!... Δέκα χιλιάδες με κρατούν... Σχωράτε με... πεθαίνω. Και δεν επρόφτασε να 'πή τον ύστερό του λόγο Πούχανε βγη τα δυο θεριά και τάχε αρπάξει η φλόγα. Κρύβεται ο ήλιος 'ς τα βουνά. Τα πλάγια σκοτειδιάζουν Και μένουν έρμα τα Θερμιά... Νεκρύλα... βουβαμάρα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν