United States or Portugal ? Vote for the TOP Country of the Week !
Βλέπων αυτούς μακρόθεν ο Διάκος και εκτιμών την απαραδειγμάτιστον γενναιότητα ανέκραξε Δέκα χιλιάδας με κρατούν τουτέστι με κωλύουσι να δράμω προς βοήθειαν. Και μένουν έρμα τα Θερμιά. 113 Μετά την νίκην ο Τουρκαλβανικός στρατός επανήλθεν εις Ζητούνι φέρων εν θριάμβω τας κεφαλάς των φονευθέντων και δέσμιον τον Διάκον.
Αλλ' ο υιός του Ανδρούτζου αναδεχθείς πάσαν παρά τω Σατράπη ευθύνην, ούτε την διαταγήν εξετέλεσεν ούτε ποτε ωμολόγησε προς τον Διάκον την φιλικήν υπηρεσίαν. Κατά το 1816 ο Οδυσσεύς διορισθείς αρματωλός Λεβαδείας παρέλαβεν αυτόν ως πρωτοπαλλήκαρον και έκτοτε αδιάρρηκτοι δεσμοί αδελφότητος συνήνωσαν επ' αγαθώ της πατρίδος τους δύο τούτους σταυραετούς.
Ο δε Φερχάτης λαβών αφορμήν εκ τούτου έγραψε προς τον Αλή πασάν και χαρακτηρίσας τον Διάκον ως ταραξίαν, ως εχθρόν επικίνδυνον και καταστροφέα των εν τη Δωρίδι κτημάτων του, εξητήσατο και έλαβε την άδειαν ίνα τον φονεύση· εξήλθεν επομένως μετά εκλεκτού σώματος προς καταδίωξιν του εχθρού του, αλλ' επανήλθε καθημαγμένος.
Προέβη δε εις τοσούτον η προκατάληψις ώστε και αυτά τα ένδοξα αρχαία ελληνικά ονόματα ασυμβίβαστα θεωρώ προς την αρμονίαν του στίχου και γράφων τον Αθανάσιον Διάκον ουδαμού του ποιήματος εδυνήθην να εισαγάγω ούτε τας Θερμοπύλας ούτε τον Λεωνίδαν.
Εύρε λοιπόν η επανάστασις τον Διάκον κατέχοντα επίκαιρον στρατιωτικήν θέσιν δυναμένην να συντέλεση ουκ ολίγον εις ευόδωσιν του εθνικού κινήματος.
Ενσκήψαντος του πολέμου κατά του Αλή πασά και αναγκασθέντος του Οδυσσέως να παραιτήση την Βοιωτίαν προς αποφυγήν του Μπαμπά πασά, τα πρωτοπαλλήκαρα, επτά τον αριθμόν, κατά την αρματωλικήν παράδοσιν, ανηγόρευσαν ομοφώνως οπλαρχηγόν Λεβαδείας τον Διάκον και την εκλογήν ταύτην ανεγνώρισαν προθύμως οι πρόκριτοι, εσεβάσθη δε και τυπικώς εκύρωσεν η Τουρκική αρχή.
Διό ουδέν παράδοξον αν και οι περί τον Διάκον κατεστράφησαν. Παράδοξος και ακατανόητος είναι η μέχρι τέλους ακλόνητος επιμονή του ήρωος και η απόφασις αυτού ν' αποθάνη αφού εγίνωσκεν ότι περιττή απέβαινεν η θυσία και αφού συνησθάνετο βεβαίως ότι αναγκαία ήτο προς την πατρίδα η ζωή του.
Την περί τούτου γνώμην ημών δεν δυνάμεθα κάλλιον να συνοψίσωμεν ή λέγοντες ότι τον ποιήσαντα τα «Μνημόσυνα», τον «Διάκον» και την «Φροσύνην» θεωρούμεν ως τον άριστον μαθητήν του Βίκτωρος Ουγώ, δυνάμενον και προς αυτόν τον διδάσκαλον να συγκριθή κατά τον αμέτρητον πλούτον της φαντασίας και την αφειδή του θησαυρού τούτου σπατάλην.
Παρέλαβον εν τω επομένω στιχουργήματι τον Διάκον κατά την παραμονήν της καταστροφής και εχωρίσθην απ' αυτού αφού ούτε ίχνος απέμενε πλέον εκ του σώματός του επί της γης. Ώφειλον επομένως να συμπληρώσω διά του πεζού λόγου ό,τι εξ ανάγκης παρέλιπεν η ποίησις, ίνα, ουχί εν προτομή αλλ' εν τη ολομελεία αυτού, ιδρυθή επί του βάθρου της ιστορίας ο ανδριάς του εθνομάρτυρος.
Λέξη Της Ημέρας