United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κ' έταζε λαμπάδες στην Τηνιακιά, επήγαινε ξυπόλυτη στα εξωκλήσια, εδιάβαζε τα ρούχα μου κ' εστηθοχτυπιόταν μερόνυχτα για να πείση τους αγίους να με φέρουν στα λογικά μου. — Τι τα πας, τι τα γυρεύεις Μαριώ· της λέγω μιαν ημέρα. Ούτε τάματα ούτε οι άγιοι ωφελούν στην αρρώστια μου. Εγώ είμαι παιδί της θάλασσας. Με κράζει και θα πάω. Θέλεις τόρα θέλεις αργότερα θα γυρίσω πάλι στην τέχνη μου.
Σωκράτης Ποίον εκ των δύο φαντάζεται, ότι τα κακά ωφελούν, εκείνον που του γίνονται, ή γνωρίζει, ότι βλάπτουν, εκείνον που θα του συμβούν; Μένων Υπάρχουν οι νομίζοντες ότι τα κακά ωφελούν, υπάρχουν δε και εκείνοι που γνωρίζουν ότι βλάπτουν. Σωκράτης Αλλά πιστεύεις, ότι εκείνοι, οι οποίοι νομίζουν ότι τα κακά είναι επωφελή, έχουν οιανδήποτε ιδέαν του κακού; Μένων Βεβαίως, δεν το πολυπιστεύω.
Διότι η ψυχή πηγαίνει εις την κατοικίαν του Άδου χωρίς να έχη τίποτε άλλο παρά την ανατροφήν της και τας συνηθείας της· τα οποία και λέγουσι μάλιστα ότι τα μέγιστα ωφελούν ή βλάπτουν εκείνον, ο οποίος έπαυσε να ζη, αμέσως άμα αρχίση το ταξείδιόν του δι' εκεί.
Διά τον αυτόν λόγον εργαζόμεθα να αποκαταστήσωμεν τους Λεοντίνους, ουχί ως υπηκόους, καθώς είναι οι εν τη Ευβοία συγγενείς αυτών, αλλ' ως δυνατωτάτους, ίνα γείτονες όντες των Συρακουσίων δύνανται εκ της χώρας των να μας ωφελούν βλάπτοντες αυτούς.
Ω! με πόσα όνειρα τρελλά αρμενίζουν άπειροι θνητοί! Πόσοι ζουν 'στον ύπνο πιο καλά, παρά όταν ήναι ξυπνητοί! Μα κι' εμένα πόσα δεν γελούν! τι ονείρων κόσμος με μαγεύει μα του κάκου. .. τι με ωφελούν, αφού ένα καν δεν αληθεύει; Ξέρω τα κρυφά κι' εκείνου και αυτού του σαλονιού. και του κάθε καπελίνου και του κάθε φουστανιού.
— Τι δε, τον ηρώτησα τότε, τι φρονείς και δι' όσα αποβλέπουν εις την υγείαν και την μόρφωσιν της ψυχής; Από εκείνα τα οποία τη προσφέρομεν, ποία την ωφελούν περισσότερον, τα μέτρια ή τα πολλά; — Τα μέτρια βεβαίως, μου απήντησεν. — Είναι λοιπόν και αι γνώσεις ένα απ' αυτά τα οποία προσφέρομεν εις την ψυχήν; — Βεβαίως χωρίς αμφιβολίαν, μου είπεν.
Ανθίστατο κατ' αρχάς και ηρνείτο υπό μυρίας προφάσεις η αγαθή γραία· αλλά τι την ωφέλουν προφάσεις και αρνήσεις; Ο ικετευτικός κλαυθμηρισμός εκορυφούτο, αι θωπείαι και τα φιλήματα περιέλουον τας λαγαράς της παρειάς, και εις το νωδόν της στόμα ανέτελλε τέλος το μειδίαμα της υποχωρήσεως. Πώς εκροτάλιζον τότε αι μικραί μου χείρες!
Η εξής. Είναι βεβαίως εις τον καθένα φανερόν ότι, ενώ το έργον της νομοθεσίας είναι μέγα εις την καλήν διοργάνωσιν της πόλεως, όμως, εάν εις τους καλώς θεσπισθέντας νόμους διορισθούν άρχοντες ανεπιτήδειοι, όχι μόνον δεν ωφελούν αυτοί οι καλοί νόμοι, αλλά εκτός του ότι ημπορούν να γίνουν εντελώς άξιοι εμπαιγμού, σχεδόν ημπορούν να φέρουν την μεγαλιτέραν βλάβην και συμφοράν εις τας πόλεις. Πώς όχι;
Διότι, ομοιάζει ότι συμβαίνει σχεδόν καθώς εις τα σώματα, όπου δεν είναι δυνατόν να επιβάλωμεν εις παν σώμα την ιδίαν ασχολίαν, χωρίς να αποδειχθή ότι το ίδιον πράγμα άλλα μεν από τα σώματά μας τα βλάπτει, άλλα δε τα ωφελεί. Αφού και πολλαί από τας ασκήσεις και τα συσσίτια εις άλλα μεν ωφελούν τας πόλεις, εις τα κομματικά όμως είναι βλαβερά.
Όταν λοιπόν η ψυχή αντιτάσσεται εις τας γνώσεις ή τας γνώμας ή τον λόγον, τα οποία εκ φύσεως είναι κυριαρχικά, τούτο εγώ το ονομάζω ανοησίαν, και ομοίως διά μίαν πόλιν, όταν εις τους άρχοντας και εις τους νόμους δεν υπακούη ο λαός, και μάλιστα και δι' έν άτομον, όταν υπάρχουν εντός της ψυχής του καλοί λόγοι και δεν τον ωφελούν διόλου, αλλά κάμνη μάλιστα όλως το αντίθετον από αυτούς, όλα αυτά τα είδη της αμαθείας εγώ τα θεωρώ ως τα φρικωδέστερα και διά την πόλιν και δι' έκαστον πολίτην, και όχι την αμάθειαν των τεχνιτών, αν τυχόν εννοείτε, φίλοι ξένοι, τα λεγόμενά μου.
Λέξη Της Ημέρας