United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η καρδία του μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς το απέδειξεν η προς την Ολυμπιάδα αγάπη του, ήτο φύσει ευαίσθητος και καλή, όσον καλή και εύφορος είναι η γη του κήπου μου. Καθώς δε ο κήπος μου επέτυχε δύο επιμελείς κηπουρούς, εμέ και τον Ιωάννην, ούτω και ο Αλέξανδρος επέτυχε, νέος ων, δύο αξιολόγους κηπουρούς, τον Λεωνίδαν και τον Αριστοτέλην, προς καλλιέργειαν και μόρφωσιν του νοός και της καρδίας του.

Αυτά ακόμη καλά καλά δεν εβγήκαν από τ' αυγό και θα έχουν τόσην πονηρίαν!. . . Η Κυρά Ρήνη βραδυπορούσα επέστρεφεν εις τον πύργον, μη θέλουσα κατ' ουδένα λόγον να πιστεύση εις την φυγήν των παιδιών· ήτο βεβαία μάλιστα, κάτι έλεγεν εις αυτήν ότι θα τα εύρισκεν εκεί επιστρέφουσα. . . Αλλ' η περί φυγής ιδέα εδέσποζε πάλιν του νοός της και όσον ήθελε να την αποδιώξη τόσον επέστρεφεν εκείνη επιμόνως.

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Κ' εγώ πιστεύ' ότ' είναι τούτο η μόνη αιτία, και μ' αυτό κάπως συμφωνεί το θαύμα τούτης της μορφής που διαβαίνει αρματωμένη εμπρός μας, και τόσ' ομοιάζει με τον γέρον βασιλέα, 'πού των πολέμων τούτων ήταν κ' είναι η ρίζα. ΟΡΑΤΙΟΣ Κάρφος διά να θολώση του νοός το μάτι.

Προ του νοός μου κρατούσα φάρον μακρών αιώνων τον πέπλον άρον, επί Πηγάσου ανάγαγέ με παρά τας όχθας του Κηφισσού και μ' ένα κλάδον στεφάνωσέ με του καλλιδάφνιδος Παρνασσού. Από τα προπύλαια αυτά μπορεί κανείς να λάβη καθάρια ιδέα της όλης οικοδομής.

Αύτη είναι ανεψιά του Καπουλέτου, νέα λευκόχρους και μελανόφθαλμος, υπερτέρα δε της Ιουλιέτας κατά την δύναμιν του τε νοός και του σώματος. Αλλ' ούτε φλογερών αισθημάτων ευεπίδεκτος είναι, ούτε την λατρείαν του Ρωμαίου προσδέχεται.

ΒΑΣΙΛΕΑΣ Έλ', Αμλέτε, από εμέ το χέρι τούτο λάβε. ΑΜΛΕΤΟΣ Δώσε μου, Κύριέ μου, την συγχώρεσίν σου· σ' έχω αδικήση, αλλά συγχώρεσέ με, ως είσαι άνθρωπος ευγενής· γνωρίζουν οι παρόντες, και συ θα 'χης ακούση, πως με βασανίζει ταραχή του νοός. Ό,τι και αν έχω κάμη 'πού την ευαίσθητην καρδιά και την τιμήν σου να επλήγωσε σκληρά, δηλόν' ότ' ήταν τρέλλα.

Τι είνε; τι παθαίνω; Ορθαί εις την κεφαλήν μου Στέκονται η τρίχες! . . . λείπει Η αναπνοή μου! Ιδού, η πλάκα σείεται . . . Ιδού από τα χαράγματα Του μνήματος εκβαίνει Λεπτή αναθυμίασις Κ' εμπρός μου μένει. Επυκνώθη λαμβάνει Μορφήν ανθρωπικήν. Τι είσαι; ειπέ μου; πλάσμα, Φάντασμα του νοός μου Τεταραγμένου;

Φύγε, φύγε τον κίνδυνον, Διά τον Σταυρόν 'που πλύνεις Με τ' αίμα σου· διά τ' όνομα Της ιεράς των τέκνων σου Ελευθερίας. Έως σήμερον σε ωφέλησαν Του νοός η θεόπνευστος Φλόγα, και τα μεγάλα, Ανέλπιστα, αναρίθμητα Έργα, και η δύναμις. Αλλ' έφθασεν η ημέρα Κινδύνου· η δοξασμένη Δάφνη της κεφαλής σου Τρέμει· κ' ο εχθρός προσέχει Να την αρπάξη.

Όταν τύχη ν' ακούσης εραστάς, λέγοντας ανοησίας, μη γελάσης· η διάλεκτος του έρωτος είνε τόσον εκφραστική, ώστε και αυτή η ασυναρτησία της, ισοδυναμεί προς την υψηλοτέραν ποίησιν και προς την βαθυτέραν φιλοσοφίαν. Ό,τι δεν δύνασαι να λύσης διά του νοός, προσπάθει και το λύεις διά της καρδίας· ό,τι δεν δύνασαι να κατανοήσης, φρόντιζε να το αισθάνεσαι.

Ο Άγγλος διοικητής διώρισεν επιτροπήν όπως εξετάση, αν πράγματι εξυβρίζεται η Προστασία, αλλ' η επιτροπή, ίνα μη τιμωρηθή ο Μαρτελάος, εγνωμοδότησεν ότι οι λόγοι είνε ανάξιοι προσοχής ένεκα της ελαφρότητος του νοός του ιεροκήρυκος.