United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !


» Δεν έπαιξε λεπίδι » σ. 96. Φράσις πολεμική σημαίνουσα συμπλοκήν εκ του συστάδην. Καθώς και το: Τόνε πέρνει στο φτερό , σημαίνει νίκην προερχομένην εκ της φυγής των εναντίων άνευ τινος αντιστάσεως. » Δριμόχολο, τρομάρα.» σ. 97. Δριμόχολο , αιφνίδιος, ορμητικώτατος βορειοανατολικός άνεμος, επικίνδυνος εν θαλάσση και καταστρέφων τους καρπούς της γης. » Ριπίζω .. με κυνήγησαν» σ. 97.

Ποταμάκια μικρά και χαριτωμένα περνούσαν γύρω στις ρίζες των ψηλών δένδρων και μικρές λίμνες, σπαρμένες μέσα στην πρασινάδα, καθρέφτιζαν τα πυκνόφυλλα κλαδιά με τους χρυσούς καρπούς. Και τα φιδωτά δρομαλάκια του περιβολιού ήσαν στρωμένα με ψιλή άμμο, από διαμάντια και ζαφείρια, που λαμποκοπούσαν στον ήλιο με χίλια χρώματα.

Αφού δε ηυχαρίστησαν την περιέργειάν των, εφρόντισαν να κορέσωσι και των ξένων την πείναν, προσκαλούσαι αυτούς να συγκαθίσωσιν εις την τράπεζαν του δειλινού, όπου κατά πρώτον εγεύθησαν τα τέκνα εκείνα της Άρκτου τους γλυκείς της μεσημβρίας καρπούς, τα σύκα και τας σταφίδας εκείνας, περί ων ηρώτα η σοφή Ιωάννα, λείχουσα τα χείλη και τους δακτύλους, αν ταύτα ήσαν ο γλυκύς του λωτού καρπός.

Ευθύς 'στο μοναστήρι σεις, νέαι δεσποσύναι, ας μην αυξάνη πλέον αυτή η ανθρωπότης· μα και 'στα μοναστήρια νομίζω ότι είναι προς βλάστησιν ανθρώπων μεγάλη γονιμότης. Λοιπόν πού να σας στείλω;... όπου και αν κλεισθήτε, ο παντεπόπτης έρως θα έρχεται κρυφά, παντού καρπούς γενναίους και αύξησιν θα' δήτε, κι' εις έμψυχα ο έρως και άψυχα τρυφά.

Ο Καλάφ παίρνοντάς τους, με μεγάλον κόπον τους απέρασεν από εκείνην την στενήν οδόν, και τους έφερεν εις την πηγήν, και έσβυσαν την φλογώδη δίψαν που τους ετυράννιζεν· έπειτα έφαγον από τους καρπούς που ο Καλάφ έμασεν, οι οποίοι εις εκείνην την χρείαν τους εφάνηκαν εξαίσιοι.

Ημείς δε καταλαβόντες τον τόπον, ο οποίος έμεινεν έρημος από τους εχθρούς, εζώμεν του λοιπού ησύχως κ' επερνούσαμεν τον καιρόν μας εις ασκήσεις και κυνήγια, καλλιεργούντες ταμπέλια και συγκομίζοντες τους καρπούς των δένδρων• εν γένει δε ωμοιάζαμεν με ανθρώπους οίτινες καλοπερνούν χωρίς δεσμά εις φυλακήν μεγάλην, από την οποίαν η φυγή είνε αδύνατος.

Ως τόσον διατρίβοντας εις εκείνο το φυσικόν περιβόλι, ετρεφόμουν από τους καρπούς των δένδρων.

Διότι όλα ανεγεννώντο από την γην χωρίς να ενθυμούντο τίποτε από τα προηγούμενα. Όλα όμως τα σημερινά δεν υπήρχαν, είχαν δε καρπούς αφθόνους και από τα δένδρα και από όλα τα δάση, τα οποία ήσαν άφθονα χωρίς να τα φυτεύουν οι γεωργοί και μόνα των εφύτρωναν από την γην. Εκαρπούντο δε όλα αυτά ενώ ήσαν γυμνοί και εκοιμώντο χωρίς στρώμα εις το ύπαιθρον ως επί το πλείστον.

Όλη η γη της Βαβυλώνος, ως και η Αίγυπτος, κατατέμνεται από διώρυχας των οποίων η μεγαλειτέρα, εστραμμένη προς το νοτιοδυτικόν, από του Ευφράτου εις τον Τίγριν, παρά τας όχθας του οποίου εκτίσθη η Νίνος, είναι πλωτή. Εξ όλων δε των χωρών τας οποίας γνωρίζομεν, αυτή είναι η μάλλον εύφορος εις δημητριακούς καρπούς.

Προς δυσμάς των Αυσχισών τούτων είναι οι Νασαμώνες, έθνος πολυάριθμον, οίτινες αφίνοντες κατά το θέρος τα ποίμνιά των εις τα παραθαλάσσια, αναβαίνουσιν εις τόπον τινά καλούμενον Αύγιλα διά να συλλέξωσι τους καρπούς των φοινίκων. Τα δένδρα ταύτα είναι πολλά και πυκνόφυλλα και όλα καρποφόρα.