United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !


Απομνήσκουν μες την ξέρη, Πέφτουν σε διαβάτων χέρι. 210 Ο νιος και δίχως του κόσμου πράξι, Στης όρεξαίς του δεν έχει τάξι· Ορθά δεν ξέρει να συλλογιέται, Και στους σκοπούς του γι' αυτό πλανιέται. Τυφλά κινιέται και κιντυνεύει, 215 Και τη ζωή του συχνά ξοδεύει· Στην πατρίδα σου αν πορεύης, Ξένους τόπους μη γυρεύης.

Να κάμη άδικον του εαυτού του, λέγει. — Άρχοντες, ημπορεί κανείς σας να μου ειπή πού να εύρω τον νέον Ρωμαίου; ΡΩΜΑΙΟΣ Εγώ να σου το ειπώ· αλλ' ο νέος Ρωμαίος, ως που να τον εύρης, θα ήναι γεροντότερος από τότε οπού ήρ- χισες να τον γυρεύης. Εγώ είμαι ο νεώτερος με αυτό το όνομα, κυρά μου. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Αν ήσαι συ ο Ρωμαίος, έχω κάτι να σου ειπώ κρυφόν, ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Κάλεσμα έχει να του κάμη.

Ο νιος και δίχως του κόσμου πράξι, Στης όρεξαίς του δεν έχει τάξι· Ορθά δεν ξέρει να συλλογιέται, Και στους σκοπούς του γι' αυτό πλανιέται Τυφλά κινιέται και κιντυνεύει, Και τη ζωή του συχνά ξοδεύει· Στην πατρίδα σου αν πορεύης, Ξένους τόπους μη γυρεύης. Κάλλια μέτρια στη γωνιά σου Μ' ευχαρίστησι καρδιάς σου, Ή πολλά να αποχτήσης, Και με κίντυνα να ζήσης.

ΚΡΕΟΥΣΑ Σαν κάθεται στον τρίποδα πούνε κοινός για όλους. ΙΩΝ Μη τα γυρεύης, άφησ'τα' φέρνει ντροπή το πράμα. ΚΡΕΟΥΣΑ Αλλά κ' εκείνη που 'παθε, πονεί για αυτή την τύχη. ΙΩΝ Τέτοια μαντέματα, ναός δεν θα βρεθή να δώση• γιατί στον ίδιο του ναό, ν' ακούση κατηγόρια ο Φοίβος, με το δίκηο του σκληρά θα τιμωρήση αυτόν που θα την πη.

Συγχρόνως ναύρη και αυτόν η Μοίρα η κακή του! Λοιπόν, αποφασίσετε. — Πηγαίνω κ' επιστρέφω. ΟΙ ΔΥΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ Αυθέντα, την απόφασιν την έχομεν παρμένην. ΜΑΚΒΕΘ Μέσα πηγαίνετε, κ' ευθύς θα έλθω να σας εύρω. Τετέλεσται! 'ς τους ουρανούς, ω Βάγκε, αν θ' αναίβης, νάχης απόψετα εκεί τον δρόμον να γυρεύης! Εν τω μεγάρω. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Έφυγ' ο Βάγκος; ΥΠΗΡΕΤΗΣ Ναι, αλλά το βράδυ επιστρέφει.

Παπαδοπούλα ήταν, καπετάνισσα να γένη λαχταρούσε... Παρακάτω μη ρωτάς και μη γυρεύης. Σαν του κλείσανε την πόρτα τα πεθερικά, τούβγαλε κι' αβανιές ο κόσμος. Άλλος πως φοβήθηκε τη θάλασσα, άλλος πως ξερνοβολούσε σαν το γατί, άλλος πως ήτανε σημειωμένος και μην τα ρωτάς.

Κάτι πήγε να πη ακόμα, μα ο γιατρός τούγνεψε να σωπάση. — Εσύ να μη μιλάς. Ν' ακούς μονάχα. Ό,τι θέλεις με τα νοήματα να το γυρεύης. — Γιατρέ μου, δεν κυττάς αποδώ και τη γυναίκα; Θα μας μείνη στα χέρια! ξεφώνισε μια γυναικούλα, — Δεν έχουν ανάγκη οι γυναίκες! έκανε ο γιατρός. Να κάνωμε τη δουλειά μας πρώτα. Κ' έσκυψε πάλι απάνω στον χτυπημένο.

Και συ, Κυβέλη, τάχατε δεν κλαις το βοϊδολάτη; Μήπως κι ο Ζευς δεν έγινεν αϊτός για βοϊδολάτη; Μόνο η Ευνίκη, πιο ώμορφη τάχα κι απ' την Κυβέλη κι απ' τη Σελήνη πιο ώμορφη κι από την Αφροδίτη, αυτή δεν καταδέχεται, δε θέλει βοϊδολάτη. Και συ, Αφροδίτη, εδώ κ' εμπρός μην αγαπάς εκείνον, μη τον γυρεύης στο βουνό, μη τον ζητάς στη χώρα, μα μόνη κι ολομόναχη τη νύκτα να κοιμάσαι.

Σκοπός του είτανε να πάη στ' Αποδούλο, χωριουδάκι του Αμαριού, και να ξετρυπώση μια φαμελιά που σε κείνα τα μέρη έπρεπε ακόμα να σώζεται. Έπρεπε να βρεθή της Κυρίας Μπάρτλεης η μάννα κι ο πατέρας ή τουλάχιστο κάποιος της συγγενής. Σα δύσκολο πράμα να γυρεύης, λέει, τη ρίζα και τη φύτρα μιανής Μπάρτλεης στ' Αποδούλο της Κρήτης!

Αρκετά βάσανα έχουμε με τα καθημερινά μας μαλλώματα, μη γυρεύης να μας ανάψης και τέτοιες φωτιές. Πήγαινε στο καλό, και μεις δεν αποτρελλαθήκαμε ακόμη». Αυτά θα σου πουν οι προεστοί, και χίλια τέτοια.