United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Znak że myśl jeszcze drzémie, że serce nieczynne I owe odpowiedzi, tak wiejskie, tak gminne! Pocóż się łudzić, krzyknął, zgaduję, po czasie! Moja nimfa tajemna pono gęsi pasie! Z Nimfy zniknieniem całe czarowne przezrocze Zmieniło się: te wstęgi, te kraty urocze Złote, srebrne, niestety! więc to była słoma?
Dzisiaj miał jechać, ale wyznam szczerze, Ja tak kwapionej wyprawie nie wierzę. Ledwie w domowe powrócony progi Wczoraj zaledwie z piersi złożył zbroję, Z dalekiej jeszcze nie wytchnąwszy drogi, Miałżeby znowu dziś ruszać na boje?" "Co słyszę, księżno? Ty mówisz o zwłokach? Jak cię niestety rachuba omyli! Już jest zapóźno; już po tylu krokach Nie będzie czekał godziny, pół chwili Wreszcie obaczym.
A tymczasem życie, tocząc się wartkiem kołem, pochłaniało sobą Romana, pochłaniało go tak dalece, że bywały chwile, iż zapominał. Ale, niestety, były to tylko... chwile. Sumienie uparcie czuwało bezustannie.
Ach! było się jeszcze niestety nieobecnym, nieurodzonym z ciemnego łona snu, a już to szczęście ziściło się, już czekało na nas, niedołężnie leżące na chłodnej podłodze kuchni, nie docenione przez Adelę i domowników. Dlaczego nie obudzono mnie wcześniej!
W młodzieńczej wyobraźni studenta roiła się nawet podówczas nadzieja śmiała owładnięcia sercem starego bogacza, aby po najdłuższem życiu zapisał mu mienie. Tembardziej zatem śpieszył się z swoim wyjazdem, lecz przybył za późno niestety; stryja swego już nie zastał.
Może kiedyś i u nas przyjdzie do równouprawnienia tych trzech czynników dobrobytu kraju w pojęciach naszych, w obyczajach naszych. Dziś niestety zamiast się łączyć boczą od siebie, zamiast się wspierać wyzyskują się wzajem i upadają osobno.
Niestety! czuł Tadeusz, jak jest niepotrzebnie, Rzecz piękną nazbyt ściśle zważać; jak haniebnie Być szpiegiem swej kochanki; nawet jak szkaradnie, Odmieniać smak i serce lecz ktoż sercem władnie?
Zadrżą Litwiny, pojrzą na książęcia: Niestety, szabla wypadła mu z dłoni, Cugle z słabego wyciekły ujęcia; Już pod szyszakiem nie dotrzyma skroni, Spływając z siodła już się bokiem chyli, Kiedy mu swoi na pomoc skoczyli.
Zaśmiał się jeszcze rozum szyderczo i umilkł, mężczyzna zaś, zadumany, pochylił się na krześle, jakby przygnieciony do ziemi, oparłszy przytem łokcie na kolanach, ukrył twarz w dłonie. Tak, niestety, był on biednym!..
Niestety, nie! odparł Zieliński. Fachowego wykształcenia nie posiadam, gimnazya klasyczne zaś i wydział prawny uniwersytetu nie wyszkoliły mnie dostatecznie w żadnym z nowożytnych języków europejskich... Co innego grecki i łacina... Co się zaś tyczy rachunkowości, poza arytmetyką i matematyką wyższą, t. j. algebrą, geometryą, trygonometryą, inną służyć nie mogę...