Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 mei 2025


Hoogst zeldzaam waren ze nog die dat konden zeggen, want de tijden waren slecht, de pachten hoog, de uitgaven en lasten ieder jaar grooter. Verreweg de meeste boeren gingen tegenwoordig achteruit in plaats van rijk te worden. Hoeveel waren er niet, die na een gansch leven van werken en zorgen en zwoegen, op hun ouden dag in het armenhuis eindigden?

En toen hij hare schoone armen om zijnen hals voelde, toen hij staarde in die schoone oogen, half gevuld met tranen van geluk en vreugde, toen hij haar warmen adem over zijn gelaat voelde strijken en dien vollen boezem tegen zich aangedrukt voelde zwoegen en zwellen van het nameloos geluk, dat hij in hare oogen las, toen boog zij het hoofd en drukte een langen, innigen kus op die bevende, brandende lippen en staarde haar lang aan vóór hij haar losliet.

Hij gaat door weêr en wind. Hij weet van wijken noch wankelen. Wisjes en wasjes. Zuur en zoet. Zwieren en zwaaien. Zwoegen en zweeten. Eindrijmen. Blikken en flikkeren. Bobbels en knobbels. Brassen en plassen. Dringen en wringen. Drinken en klinken. Hij kan gaan noch staan. Garen en sparen. Gedrang en geprang. Met geld en geweld. In geur en fleur staan. God noch gebod ontzien. Goed en bloed geven.

Een andren avond, Hopen wij, zult gij als een vriend hier komen Vanavond komt gij om mijn waar te koopen. Niet-waar? Wat gij begeert, fluweel of zijde, Ik twijfel niet of 'k heb iets keurigs veil, Dat uw keus winnen kan. 't Is waar, 't is laat. Maar arme koopluî zwoegen dag en nacht Voor schaamle winst.

Mij rijmvast en, van stonden aan, zal 't stijf en sterk in staven staan, nu, mondgemeen, het onverwacht gedacht gedicht, gedicht gedacht, nog jaren. 2 Wat weerga! Ze stappen, hun' bellen al klinken, de vrome twee horsen te gaar; ze zwoegen, ze zweeten; en blinken doet 't blonde gelijm van hun haar.

Nog vindt ge in dit gewest menig vorstelijk park, menigen ouden feodalen burcht, menig historisch kasteel: fiere, hooge huizingen, bij wier aanblik ge het rusteloos rumoer, de razende drijfjacht van het moderne leven, den woedenden strijd der industrie vergeet: zij doen u denken aan de kalme, statige, half-koninklijke levenswijze dier hoog-adellijke geslachten, die niet noodig hadden, in halsbrekenden wedstrijd, te zwoegen en te draven om eene positie in de maatschappij, welke hun van zelve toekwam, om het goud, dat van zelf naar hunne paleizen vloeide.

Door gestadig met het overschot van de roeispaan nu aan de eene dan aan de andere zijde te roeien, wist hij tegen de zwellende golven op te zwoegen. Maar in beider hart kwam de vraag op, hoe lang zij dit nog zouden volhouden. "Hebt gij kardoezen?" vroeg zij. "Ja, in mijn jaszak," antwoordde hij. "Geef me er twee van, als ge kunt," zeide zij.

Hij zag er slecht en mager uit de laatste weken, wellicht door 't overmatig werken uitgeput; en soms, wanneer zij hem op mooie zomerzondag-middagen afgemat en eenzaam onder een boom of ergens op het erf zag zitten, in plaats van zich als Vaprijsken in de herbergen van 't dorp te gaan verlustigen, voelde zij een vaag medelijden in zich opkomen en had zij wel graag iets willen verzinnen om hem voor zijn hard zwoegen vergoeding te geven.

Ik zeg: ik breng U, Muze, heden en hier, Allen arbeid en allen plicht, verheven of gewoon, Ik breng U het zwoegen, het gezonde zwoegen in het zweet, het eindeloos zwoegen zonder rust, Ik breng U de oude lasten van het werkzame leven en zijne belangen en zijne vreugden, Het huisgezin, de bloedverwantschap, kinderen, man en vrouw, De welvaart van het huis, het huis zelf en wat het huis toebehoort, Levensmiddelen en het conserveeren van levensmiddelen, door de scheikunde geholpen, En al wat den mensch sterk maakt, den gezonden man, de gezonde vrouw, den volkomen lang levenden mensch, Wat dien mensch in dit leven gezondheid en geluk schenkt en zijn ziel loutert, Voor het eeuwige toekomstige leven.

Ik denk dat ik het dragen kan zoo goed als iemand anders," vervolgde hij, terwijl iets tusschen een zucht en een snik zijne breede borst stuipachtig deed zwoegen. "Meester heeft mij altijd gereed gevonden en dat zal hij altijd. Ik heb nooit vertrouwen geschonden of mijn vrijpas tegen mijn woord gebruikt, en dat zal ik nimmer.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek