Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Hij nam zijn toga op, en zonder geluid te geven bedekte hij daarmede zijn gelaat. Nog eens zwaait de tribuun met zijn arm, en toen.... welk een verwarring! Hier, ginds, overal opgestoken handen, en weder flikkert iets in de lucht. De veldheer Achillas stoot zijn dolk met zulk een vaste hand, alsof hij zich in het moorden geoefend had. Het zware lichaam van den Imperator zijgt neder.
De avond rust donker op des edelen kasteel, Dáár pakken de duistere wolken zich samen; Ras zijn zij rood als het bloed van de dapp'ren! De woudenvernieler schudt herwaarts zijn helmbosch; Hij, de vernieler der trotsche paleizen, En zwaait met zijn somb're banier, Bloedrood, en duister, en wijd, Over den strijd van de dapp'ren.
De stroom is echter minder, zoodat het morgen bij voldoende water niet lastig zal zijn. Den 13en April ten 6.30 uur vertrokken wij van post IV; ten 7 uur, bij den eersten hoek, slaat de stoomsloep los van de vanglijn, zwaait om en vóórdat de vanglijn is binnengehaald, zit deze reeds in de schroef en vliegt de sloep weerloos met 10 mijls vaart de zwaarste versnelling in.
En hoe etherisch de liefde van twee romantisch minnenden ook moge zijn, ten slotte zal er een oogenblik komen, dat twee blijven niet langer kan en het vuur der zinnelijkheid hen in elkanders armen drijft en hen vereenigt tot een twee-eenheid, waarboven Amor zegevierend zijn pijlbundel zwaait.
Hij is een ~bot~ mensch, een botterik. ~Stomp~ beteekent in overdrachtelijken zin: traag van begrip of van oordeel, suf. Door het lange peinzen was hij geheel ~verstompt~. Dit potlood heeft een punt. Een hoek is grooter dan een rechte. Ik heb mij daarop gedacht. »Hij zwaait het vreeslijk treffend zwaard, door duizend slagen geschaard." De jenever had hem geheel . Behandelen bejegenen.
Ik sidder bij het vernemen van het woord 'krijg. Hoevele moeders maakt hij niet kinderloos! Hoevele vrouwen hullen het jeugdig hoofd niet in den sluier der weduwen, als Ares woedt! Hoevele legersteden worden niet door tranen besproeid, als Pallas hare huiveringwekkende Aegis zwaait!"
Er is daar ook een fraaie heilige Michaël van verguld en geschilderd hout, bijna een meter hoog: hij ziet er vreeselijk uit, draagt een Grieksch schild en zwaait in de rechterhand een Djolosche kris, klaar om den vrome of ieder ander die hem te na komt te treffen zoo zou men zeggen veeleer dan de gestaarte en gehoornde duivel, die zijn slagtanden in zijn juffer-been slaat.
Een paar korte straten slaan rechthoekig af, en daar vindt men alles, wat niet te vinden is in de hoofdstraat. Het Grand Hotel staat aan het einde, en doet de kleine plaats alle eer aan; er is een keuken, waar een fransche chef den schepter zwaait.
Zijn woest hart zwelt van blijdschap, als hij merkt, dat de gravin beeft van schrik, zoodat haar tanden klapperen. Plotseling laat zijn ijzeren vuist haar los, hij staat op in de slee en zwaait met zijn muts. "Ik ben Gösta Berling!" roept hij. "Heer van tienduizend kussen en dertienduizend liefdesbrieven. Hoera voor Gösta Berling! Pak hem als je kunt!"
Op de menschelijke gedaante, die in de opgeheven rechterhand een zwaard zwaait, ziet men metalen plaatjes en spijkers, waaraan de veeren bevestigd zijn geweest, waarmee de figuur oorspronkelijk bedekt was, want de vorst had bij zijn leven den bijnaam van den haan. Het tweede beeld stelt den opvolger van Geto, koning Glele voor, met den bijnaam van den leeuw.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek