Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Nu Elisa zweeg, moest alleen de koningin nog vertellen, die met vrouwelijke gratie zeide: Waarde jongelui: Gelijk in de lichtende avonden de sterren het sieraad des hemels zijn en in de lente de bloemen dit in de groene velden, zoo zijn de geestige woorden het bij lofwaardige manieren en in aangename gesprekken.
O! hemel, wel kunt ge u beroemen uw grootvader tot wanhoop te hebben gebracht!" "Dat is duidelijk," zei Theodule. En van de gelegenheid gebruik makende, dat de heer Gillenormand zweeg, voegde de lansier er op hoogen toon bij: "Er moest geen ander blad dan de Moniteur, en geen ander boek dan de militaire almanak zijn."
Het mikken en raken tegen den hiel van Calandrino was nu het werk van een oogenblik. Toen Calandrino de pijn voelde, trok hij den voet omhoog en begon te zuchten, maar zweeg toch en ging verder.
Ook de Prins zweeg. Eindelijk vatte deze het woord, en zeide: "Alzoo hebben de Heeren Staten van Holland mij, op vijftienjarigen leeftijd, gemaakt tot...." "Tot kind van den Staat," voleindigde De Witt, die wel zag, dat de Prins niet bij machte was het woord te uiten.
De gedachte aan het mij opgedragen werk wekt eene zoo onbeschrijfelijke vreugde in mij, dat ik er niet aan twijfel, of het is God, die het mij opdroeg. Hier zweeg hij een oogenblik, door zijn gevoel overweldigd. Na zich wat hervat te hebben ging hij voort: Ver van hier, in het westen, ligt een land, dat nooit vergeten zal worden, al was het alleen omdat de wereld er zooveel aan te danken heeft.
Langen tijd zweeg men, met hijgenden adem naar den rog starende. Eindelijk riep één der boeren: "'t Is geen dier, 't is de Duivel, welke zich in deze gedaante aan ons vertoont. Wat helpen ons deze wapenen tegen hèm?" Maar de burgers mokten: "Als hij zoo gevaarlijk is, kunnen wij hem hier niet laten.
Hier zweeg Jansen 'n oogenblik: en 't scheen wel of z'n gedachten minder vroolijk waren dan naar gewoonte. Misschien "schoven ze maar zoo'n beetje heen-en-weer, zonder veel plezier." Een toespeling op Jansen's verhaal van hoe hij met Liesje danste na de Trineke-geschiedenis. Deze toespeling heeft dus de waarde van een voortreffelijke vergelijking, een mooi "beeld," en geeft hetzelfde genot!
Men zag, hoe de meerman tot vlak bij de haven kwam, en zich zoo hoog oprichtte, als hij kon. Men hoopte, dat hij nog eens zou smeeken om 't leven zijner vrouw. Doch hij zweeg en leed haar doodsstrijd mede, en 't was voor hem, wat voor een mensch het stroomen van bloed uit een slagader is. Voor haar werd de lucht nevel, en die nevel naderde snel.
Eensklaps zweeg hij; want degene, over wien hij sprak, kwam op dit oogenblik van onder de boomen te voorschijn, en trad op het vuur aan. Hij zag dat aller oogen nieuwsgierig op hem gericht waren, nam den hoed van zijn hoofd, wierp dien op den grond, en zei: "Ik breng geen goede tijding mee, mannen! Ik heb ongeluk gehad." "Hoe zoo dat? Wat dan? In welk opzicht?" kwamen de vragen uit aller mond.
Zij zweeg. Soms ... dan denk ik, dat ik ook zoo niet goed doe, voor u. Dat ik op de eene of andere manier u beleedig en pijn doe. Dan zit ik altijd daarover te denken en dan geloof ik, dat het goed zoû zijn voor altijd afscheid van u te nemen. Zij zweeg nog; roerloos zat ze, hare handen slap in den schoot, haar hoofd lichtjes neigend, een glimlach om haren mond. Zeg me iets ... vroeg hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek