Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 oktober 2025
"Misschien is hij nog even naar zijn huis gegaan," zei mevrouw d'Ablong. "Neen, dat denk ik niet, dan zou hij het mij wel gezegd hebben." Het werd half tien, tien uur en nog kwam Frits niet. "De heerlijke zomeravond zal hem zeker tot een bizonder lange wandeling verleid hebben," zei grootmama. "Hij houdt ook zoo dolveel van de heide bij maanlicht, evenals jij, Elsje. Hoe is het, kind?
O, hoe wenschte hij in dit oogenblik, nu zij door hare schoonheid en lieftalligheid hem weder tot in het diepst zijner ziel roerde, geen enkel duister plekje in zijne herinnering te hebben! Zij hoorde het in zijne stem, zij las het in zijne oogen, dat hij niet zeide wat hij dacht; en plotseling als een bliksemschicht op een schoonen zomeravond, viel de argwaan in hare ziel.
Nu en dan speelde hij voor ons in den tuin, als het een warme zomeravond was, en als dan de duisternis viel, en de lucht om ons heen in eene zee van harmonie herschapen was en gelijk een zoete adem ons oor en onze ziel streelde, en de sterren opkwamen, en er telkens eene nieuwe begon te flonkeren, dan was het alsof die sterren aankwamen om te luisteren en alles scheen mij een wonderlijk betooverde wereld en mijnheer Tjilp, die zooveel schoons en liefelijks kon scheppen, een groot man.
Dien geheelen dag en den zomeravond die er op volgde, dwaalde hij rond, hongerig wordend, doch tot d
't Liedje was uit en al het drukke van den warmen dag keerde weer in dezelfde rost en den vrede met den gewonen zomeravond. Dien zondagmorgen was het bijtend winterweer.
In zijn verbeeldingen was hij immers altijd gelukkig geweest. En ofschoon hij van verwachting gepoperd had toen hij zich op weg begaf, liep hij thans neêrslachtig langzaam op de kade, waar de bewoners voor hun huizen stonden te praten in het rustig genot van den zomeravond.
De hooge, deftige, ouderwetsche kamers, en suite, stonden op den zomeravond, toen het jonge paar thuis kwam vol bloemen, maar ze lagen halfdonker in 't laatste roode licht van de avondzon.
De omgang met kinderen schonk haar allengs een kinderlijke tevredenheid; en, toen Deine eens op een zomeravond een kartouw met twee einden aan den tak van den dikken eik liet binden, en 'r 'en plenkske tussen liet sloan, en Paul en Anneke doar op goenge zitten, en 't jungske 't klein liefke vasthieuw, umdat ie doodsbang was dat Anneke vallen zou, toen was 't Deine-Meu eiges die den bungel oan 't bungelen miek, en 'en gezicht zette, zóó tevrêjen, asof ze nog in den tied was toen Miechel hóar bungelde.
Zij wilden Gods huis niet ontsieren. Die armen! Zij dachten zeker aan den tijd, dat men voor hen knielde en gebeden tot hen opzond. En ik zat te denken aan die boot, met heiligen belast, die op een stillen zomeravond heengleed over den blanken spiegel van 't Löfvenmeer.
"'t Zou je niet eens zooveel verwonderen, als er op eens eene toovergodin uit den grond kwam zetten," dacht Nellie wel eens. Eens op een' dag, of liever op een' zomeravond zat Nellie ook weer onder den tooverboom, zooals ze hem noemde, natuurlijk met een boek. Ze was uit huis gevlucht voor het brommen van Moeder, die haar weer beknord had over hare leeswoede.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek