United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dodelyk ongerust over myne geliefde Moeder; onpasselyk door het gestadig zitten in eene ziekenkamer, verstoken van lucht, dien balsem des levens, van licht, dat den geest opheft: zonder de minste afleiding; het zwarte beeld des doods gedurig voor my warende; verdrietig over de smarten myner Moeder, verloor ik eerst myne eetlust, toen myne gezonde kleur, en wel dra myne werkzaamheid.
Den volgenden dag toen de zon onderging, kwam Giannita in de ziekenkamer en fluisterde: "Er is oproer in Paterno, sedert verscheidene uren zijn ze daar aan het schieten, men kan het hier hooren. Er is reeds naar Catania gezonden om troepen. En Gaetano zegt, dat het oproer hedenavond hier zal uitbreken. Hij zegt, dat het tegelijkertijd in al de Etnasteden zal uitbreken."
En hij nam haar bij de hand en ging met haar de ziekenkamer binnen. De dokter stond bij het raam zijn instrumenten in te pakken, terwijl Helle's oogen met jagenden angst al zijn bewegingen volgden. Nooit zou zij die oogen vergeten die herinnerden haar plotseling aan die van haar moeder.
Hij moest dat dikwijls de mooiste herinnering vinden, die hij van Italië had meêgedragen. Zijn ziekenkamer keek uit in den tuin; dat wakker-liggen daar, na lang slapen, bij volle kennis, de dagen door, lekker tusschen de heldere lakens.
Zij was zóo uitgeput, dat zij alleen heel zachtjes praten kon en dadelijk weêr moest zwijgen na dat men begrepen had, wat zij verlangde. In de ziekenkamer was een volte en een drukte. In de eerste week had Mathilde volstrekt geweigerd het wiegje uit haar kamer te laten wechnemen. Zij wilde haar kind onophoudelijk bij zich hebben. Het moest liggen onder het bereik van haar blikken.
Zacht werd de deur der ziekenkamer opengedaan, en Nelly trad binnen. "Wat slaapt zij gerust!" fluisterde zij, een blik op de zieke werpende, en ging op een bankje, aan de voeten harer vriendin zitten. "God zij gedankt! De dokter oordeelt, dat het gevaar voorbij is; ach, Liesje! wat ben ik gelukkig! Ik gevoel mij nu ook weder sterk, en gij zult nu van nacht slapen, gij goedhartig schepsel!"
Daar klonk een zachte tred achter hem; hij keerde zich om een hoogblozend gelaat zag tot hem op. "Uwe moeder vraagt naar u, luitenant," sprak halfluid een heldere stem. Hij ging Liesje voorbij naar de ziekenkamer, en zij trad naar het venster, waar hij tot nu toe gestaan had.
Er kwam nog iets bij. Toen de zoon een boodschap van de nicht had ontvangen dat zijn vader zooveel erger was geworden, en met buitengewonen spoed naar het huis was gegaan, had hij iemand of iets ontmoet hij wist niet wat dat van het venster der ziekenkamer, die op de benedenverdieping was, scheen weg te loopen; en later vond men onder dat venster voetstappen.
Dan zult gij mij wel vergunnen afscheid te nemen; ik wilde graag weten hoe het beneden gaat." Hij boog zich en ging heen. Bijna werktuigelijk richtte hij zijne schreden naar de ziekenkamer; in het voorvertrek bleef hij staan; het was alsof hij daar binnen hoorde fluisteren; toen ging hij naar het raam en drukte het voorhoofd tegen de ruiten.
Heel dien avond klonk de taal der hymnen in de ziekenkamer. Buiten op de hoeve staat de dichte schare en wacht op 't eind. Zij weten wat daar binnen gebeurt. Wat aan 't ziekbed gesproken wordt, fluistert de een den ander toe. Wie wat te zeggen heeft dringt zachtjes vooruit. "Daar is een die getuigen kan," zeggen de anderen, en laten hem door.
Woord Van De Dag