Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Gratus, was hij gewoon tot zichzelven te zeggen, mocht desnoods ontsnappen; maar Messala nooit! Want wie, zoo vraagde hij telkens weer opnieuw, wees ons aan, toen de vervolgers het huis binnendrongen?
Hij hield zich verzekerd, dat haar gevoel nooit anders zou spreken dan met haar volle toestemming. Toen dacht hij er in 't geheel niet meer over. Er lag dan ook alleen reeds in het denkbeeld van zoo iets een vooronderstelling, die slechts aannemelijk geweest zou zijn voor een man, die met zichzelven ingenomen was namelijk, de mogelijkheid, dat die jonge dame verliefd op hem werd.
Langzaam aan maakte hij zichzelven wijs, dat het niet anders mogelijk kon zijn, en eindelijk stond het bij hem vast: Dorus was dood! "Zóóveel geld!" steunde hij, "en geen cent zal ik er van zien. Ach! ach! wat een jammer! 'k Zou Dorusje op mijn handen hebben gedragen, als ik zijn voogd was geworden."
Maar de dokter ging het pad op, zei niets, smal, als verkrompen plotseling in zichzelven, en Johan, met de armen uitbundig geworden, had het genot in zijn oogen vochtig, wiegde zichzelven mêe op den schommelenden hooggang van zijn klimmend lichaam.
Wat zou hij dan nog lang op het Paradijs moeten wachten, de arme zondaar!... Maar laat mij eens zien. Van hier tot den kapelaan dat kan ik u heel precies vertellen." Hij nam zijne paraplu, drukte den knop tegen mijne maagstreek, zichzelven de punt tegen zijne knieschijf, deed als las hij op den stok eene maat af, en riep met groote stem: »Also!
Als jelui er nu maar uit geleerd hebt dat de Liefde en het Geluk de wereld niet uit zijn en dat God helpt, die zichzelven helpen, dan ben ik tevreden. De torenklok had al een poosje geleden negen uur in den morgen geslagen.
Het werk is op zichzelven wel compleet, maar toch is het eenigzins te beschouwen als eene uitbreiding of een vervolg van de Huisvrouw, naar welke de schrijfster ook herhaalde malen de lezeressen verwijst, zoo als dáár, waar sprake is van de slagt, en van het opdoen en bewaren van provisie.
Terwijl hij deze woorden mompelde, trad Joan binnen en bleef in een eerbiedige doch verlegene houding aan de deur staan. Niet minder bedremmeld stond Velasco op, zag hem zijdelings aan, deed een paar stappen naar hem toe, hield toen weder stand, oneens met zichzelven over de houding, die hij moest aannemen, en zeide eindelijk op een weifelenden toon: "mag ik weten wien ik de eer heb..."
Ware zijne studie van het menschelijk hart oppervlakkiger geweest, of had hij de onmisbaarheid eener goddelijke genade, aan wier tusschenkomst hij voor zichzelven alles te danken had, minder diep beseft, hij zou pogingen aangewend hebben om hen tot boete en bekeering te brengen. Thans gedacht hij hen alleen in zijne gebeden.
Daarna lacht zij even en zegt: "Als zij geweten hadden, wie ik was, zouden de Vlaamsche oproerlingen mij zeker een hoofd kleiner hebben gemaakt," daarbij een beweging makend langs haar albasten hals, "eer gij mijn barge terug hadt kunnen nemen." "Wie, voor den drommel, kan zij zijn?" vraagt Guy zichzelven, opnieuw naar het miniatuur-portret tastend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek