Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Zij smeet alles op den grond en vloog mij om den hals, zeggend: Ik betaal mijn schulden, ik betaal mijn schulden! dat is de wet der Calés! Och, meneer, die dag! die dag!.... als ik er aan denk, vergeet ik dien van morgen. De bandiet zweeg een oogenblik; toen hervatte hij, na zijn sigaar weer te hebben aangestoken, zijn verhaal. Wij bleven den ganschen dag samen, eten, drinken, en de rest.
En welberaden begaf Jakob Stargardt zich, na van zijn baas een halven dag vrij gekregen te hebben, naar het huis van den Graaf De Celles, dat in de Doelenstraat stond. De huisknecht wees hem bij de deur barsch terug, zeggend dat zijn meester zoo aanstonds uitging en voor niemand te spreken was.
Dit zeggend, plaatste hij zijne mand op den grond en haalde er een verschgebakken brood en eenige kruiken wijn uit. Erec en Enide lieten zich niet tweemaal nooden. Zij zetten zich in het lange gras aan den kant van den weg en lieten zich het aangeboden voedsel kostelijk smaken.
Met een zware zucht als had hij een overmachtigende taak verricht, reikte hij hem eindelijk aan zijn zuster, toonloos zeggend: Hij maakt het goed, maar hij vertelt haast niets. De brief was inderdaad van een wanhopende banaliteit, en, op vele plaatsen, bijna onbegrijpelijk.
Wat er evenwel van ware, de wenk dat het onderhoud voor heden was afgeloopen kon hem niet onduidelijk zijn; en, den Keizer dank zeggend voor de op nieuw hem bewezen eer, verliet hij met eerbiedigen groet het vertrek.
"Het ware te wenschen," zeide Albert vinnig, terwijl hij in den fauteuil ging zitten, zoo even door Hugo verlaten, "dat alle jongelui zulke lange nachten maakten als ik!" En toen snoof hij eens recht verontwaardigd, met voldoening tot zichzelf zeggend dat deze woorden ad rem waren.
Men vindt bij zijn krijgsmansdood het haren kleed onder zijn wapenrusting. Hij biecht iederen avond, eêr hij te bed gaat, zeggend, dat geen christen in zonde moest inslapen. Tijdens zijn gevangenschap te Londen pleegt hij de kerkhoven binnen te gaan, om er geknield den psalm de profundis op te zeggen.
Félicité zette het reisgoed op de imperiaal, drukte den koetsier op het hart goed voor alles te zorgen, en borg zes potten gelei onder de rijtuigbank, ook een dozijn peren en een tuiltje viooltjes. Een diepe snik benam Virginie op 't laatste oogenblik den adem; ze omhelsde haar moeder, die haar op 't voorhoofd kuste, telkens zeggend: "Komaan, moed houden, moed houden!"
Haar asem hikte in haar boezem en hare vingeren begonnen te voelen 't geweld, dat haar lijf boven de balie zou heffen. Ze prevelde onduidelijke woorden, nadien drijmaal ja zeggend, mee met het besluit, dat hare hersens bemeesterde.... En voller klonk al ginds, en dichte, en allentwege, het liefelijk geluid: Voort! voort!
Gij, ik weet het, zult op een dag komen tot mij, en mij de hand reiken, en uwe oogen zullen zeggen: weest goede vrienden saam, wees dankbaar. En al de oogen van de anderen rond u, ik zie ze reeds. Ze doen vriendelijk, blij zeggend: weest goede vrienden saam, wees liefderijk, wees dankbaar. En mijn hart dat bloedt en schreit! Hij roerde niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek