Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Vast ligt gijlieden onder één dek. Ik haat een vrouw die andere mannen dan den haren braaf noemt. Zoo meen ik het niet. Maar bedenk hoe vaak gij misdreven hebt door dobbelen, drinken, vechten, ruzie maken. Eén aalmoes voor zooveel zonden zal geen weelde zijn. Werp deze mannen niet uit. Op uw sterfbed zult gij om hen vragen.
Ziet gij, Rebekka, wat deze uw dunne en kleine handschoen tegen een van onze zware stalen handschoenen is, dat is ook uwe zaak tegen die van den Tempel; want het is onze Orde, die gij uitgedaagd hebt." "Werp mijne onschuld mede in de schaal," antwoordde Rebekka, "en de zijden handschoen zal zwaarder wegen, dan de ijzeren."
Ga, vlieg naar den Grootmeester, werp u aan zijne voeten, en zeg hem " "Bij den Hemel! niet aan zijne voeten, maar ik wil den dweper in zijn gezicht zeggen "
Ondertusschen beet de zoon in den koek, spoog de mondvol uit, en begon te schreien. "Waarom schreit ge?" vroeg de vader. "Ik heb geen honger meer," antwoordde het knaapje. De glimlach des vaders kwam meer uit. "Men behoeft geen honger te hebben om koek te eten." "Mij lust die koek niet; ze is oudbakken." "Ge wilt hem niet?" "Neen." De vader wees hem de zwanen. "Werp hem den zwanen toe."
Wat een ellende en welk een droevig verval! Met een waarlijk gul gemoed werp ik in de bus, die daarvoor dient, de offerande, waar de ongelukkige monniken niet ongevoelig voor zijn, en langs een nog vermolmder trap dan de vorige bereiken wij, mijn gidsen en ik, de reusachtige kelders, die diep onder den grond liggen.
»Kom, vader! kom! moeder wil met u wandelen, wat doet gij nu op den toren?" »Ziet gij het dan niet?" riep Herman, met eene stem waarin de verbijstering zijner ziel weerklonk. »Ik werp mijne millioenen onder het volk!" en met een luiden, gillenden lach ging hij voort: »Daar vliegen ze heen! Daar vliegen ze heen!
Een vluchtig rood overtoog 's konings gelaat en met toornige stem riep hij uit: "Gij hebt het zwaard hier of daar verborgen, om het voor u zelven te bewaren! Schande over u, dat gij mijn laatsten wensch niet weet te eerbiedigen. Ik herhaal u mijn bevel: ga heen en werp mijn zwaard Excalibur in het meer!" Bedivere keerde zich berouwvol om en haalde het wapen uit zijne schuilplaats te voorschijn.
Dit was de vertaling dezer teedere woorden, welke hij in den grond van zijn hart had: "Maar vraag mij toch vergeving! Werp u toch aan mijn hals!"
Ontsluit de woestijn die in de woestijn Dodoël is, en werp hem daar weg, dat hy daar voortleve, op scherpe en ruwe steenen gelegen, en met de duisternissen bedekt. En tot Gabriël sprak hij: Ga, Gabriël, naar de Reuzen, naar 't bastaard volk, de kinderen der hoerery, en verdelg de kinderen der Wachtëngelen door de handen der menschenkinderen.
Heerlijke wolken van zonsondergang! doordringt mij van uw pracht, of de mannen en vrouwen van alle volgende generatiën! Steekt over van oever tot oever, ontelbare menigten passagiers! Verheft U, hooge masten van Manhattan! Verheft U, schoone heuvelen van Brooklyn! Klop, bedrogen en wonderlijk brein! Werp uw vragen en antwoorden uit!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek