United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !


En waar het nu eenmaal gezellig is, prettig druk, het eten en de wijn goed zijn, het strijkje, dat bij Rheingold uit veertig personen bestaat, maar even opgewekte wijzen speelt, de laatste tram nog lang niet gaat.... daar is het in een ommezien twee uur. En wordt het voor een enkelen keer nog later.... de portier wenkt den koetsier of den chauffeur op den hoek, en men komt toch gemakkelijk thuis.

Dokter mocht dan wat erg toegeeflijk ja soms wat zwak zijn ten opzichte van zijn jonge vrouw, hij was toch zeker zoo onverstandig niet, meer te doen dan hij verantwoorden kon. Maar ach, in den laatsten tijd heeft men toch wel eens gevreesd dat de trouwe vriend inderdaad meer deed dan.... Doch stil, stil! nu geen woord. Ha! moeder heeft hem begrepen; zij wenkt het hem zijdelings toe.

Gij, o koningszoon, zult misschien vragen, of anderen u niet evenzeer zullen herkennen? Stellig niet! De vreemde kleeding, het korte haar en uwe donkergekleurde wenkbrauwen hebben u verbazend veranderd. Maar vergun mij, dat ik mij een oogenblik verwijder! Mijn oude portier wenkt mij en schijnt eene belangrijke boodschap te hebben."

En de monnik heft zijn doodsbleek gelaat tot den prior op en deelt hem met doffe stem mede, hoe hij in het bosch ingeslapen, en niet ontwaakt is, voordat de vesperklok luidde. De prior wenkt een broeder. "Het is bijna driehonderd jaar geleden, dat St. Bernhard stierf, evenals Koenraad, dien men den Frank noemde." De broeder brengt de oorkonden van het klooster.

Ik herinnerde mij daarbij de regelen: De onschuld is zoo snel belaagd Als de verleiding wenkt. En bitter is de zwijmeldrank, Die de onkuischeid schenkt.

Als ik, omtrent donker van mijn rijwiel-rit terugkeerend, Kreels erf langs fiets, zie ik mijn zuster Trijn aan den ingang daarvan staan. Zij wenkt mij. Ik stap af. "Ga mee", zegt mijn zuster Trijn. Haastig stappend, brengt zij mij bij de mouw naar het kot, waarin de ronde vormen der biggen nog net zijn te onderscheiden.

Durf ik mij in dit kasteel vertoonen? Ja! het is de heilige engel des Heeren die mij wenkt. O geliefde Adelgonde! voor u wil ik leven; voor u wil ik den vadervloek tot mijn einde torsen; voor u wil ik sterven, want, zonder u zijn de dagen voor mij als kerkernachten, lang en zwart.

De weduwe begrijpt plotseling, dat alles reddeloos verloren is, en staat op, als wilde zij heengaan. Zij wenkt haar zoon, om ook op te staan. "Blijf zitten, juffrouw!" Strijkman ziet Dorus onbeschaamd aan en zegt plotseling: "Je kunt zeggen, wat je wilt, maar bewijzen kun je niets." "Misschien toch wel," zegt Dorus glimlachend. "Waar zijn je pampieren?" vraagt Strijkman brutaal en verward tevens.

»Jack Williams," zegt hij, zijn afkeer overwinnende, met ernstige stem, »ge hebt naar mij gevraagd hier ben ik." De gewonde slaat de van felle koortshitte gloeiende oogen tot den spreker op, en wenkt den verpleger. »Gaat beiden hier dicht bij mij staan," zegt hij, »want ik kan niet sterven, voordat ik mijn schuld heb beleden."

Ik zie daar de hemelsche foreesten en zij zijn vol draken, die ik bestrijden ga! Sint Michiel: hij wenkt mij! Ik zie Zwevende Scaeken, zóo vele, en Bloedende Speren en ik zie... ik zie den Heiligen Graal, de stralende Schale vol des Heiligen Bloeds, dat is Licht! Sint Michiel, ik kom!