Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Wat overigens die geheimzinnige suite-kamer aangaat, het is te veronderstellen dat ze weleens bezocht werd door Pompile en Eugène ook, wanneer deze jongeheeren hun: "broodje gingen eten by mama" maar overigens waagde zich daarin vóór het uur van 't middagmaal, geen schepsel. Dan namelyk, maar ook dan eerst, kon de oudeheer z'n huwelyksgeluk 'n uurtje te zien krygen.
Ik heb deze gesteldheid van den apostel-pelgrim weleens vergeleken bij die eener vrouw en moeder, wier man naar Amerika trok, maar die zelve nog met haar kinderen in het vaderland is gebleven.
"Gaat Miss Beatrice nog weleens uit roeien?" vroeg hij, terwijl Eduard verbaasd zijn dank mompelde. "Zoo nu en dan, mijnheer dank u vriendelijk; het gebeurt me ook niet alle dagen dat ik een sovereign krijg maar ik wou liever dat zij het niet deed. Ik zou dat wrakke oude ding wel aan spaanders willen slaan 't is gevaarlijk.
Derhalve, laat het onder ons blijven, wat ik u influister, wilt ge? Onder dit beding zij u toevertrouwd, dat wij bij ons voortreffelijk het adres van de waarzegster weten. Dit is een connectie, die daarom nu niet juist aan de groote klok behoeft te worden gehangen. Maar zoo is een mensch niet, of hij heeft toch weleens behoefte aan voorlichting.
De eenige manier om in de vallei te komen is door deze openingen en ze zijn allen nauw en sommigen bijzonder nauw. En voedsel je hebt zeker weleens rondgescharreld op de van regenwater doortrokken eilanden van de Alaska kust, daar ik kan zien dat je een reiziger bent. En je weet hoe de boel daar groeit groot en sappig en wild. Wel, zoo was het ook in die valleien.
Misschien dacht-i dat ik hem zou meebrengen, en dat zou ik ook misschien weleens gedaan hebben, want Kruger was m'n beste vrind, en hy hield byna net zooveel van Liesjen als ik. O, heel veel! Tot zoover was Jansen gevorderd met z'n vertrouwelykheden, toen 't paar de Haarlemmerpoort bereikte.
Zulk een bangmakerij is bij velen nog een opvoedingsmiddel, een middel dat, waar 't oude kwalen genezen moet, nieuwe veroorzaakt. Tot mijn kindergebreken schijnt ook te hebben behoord, dat ik weleens in den spiegel keek. Om me hiervan terug te schrikken werd me wijs gemaakt, dat in den spiegel Haantje Pik woonde.
In den tusschentijd had ik eenige verzen geschreven, die in enkele jaargangen van den Utrechtschen Studentenalmanak waren verschenen. Eenigen daarvan zijn door Van Eeden beoordeeld, die tot de conclusie kwam, dat Boutens, die toen ook verzen publiceerde, en ik misschien weleens zouden weten van ons leven, wat een goed vers is.
Hij wilde hem een en ander vragen. En een kwartier daarna wist hij al opperbest, wat er aan mankeerde. »U moet uw jongen zijn zin geven,« zei hij tot Van Kempen, »anders gaat hij kwijnen en dan kon u hem weleens verliezen. Ik sta voor niets in, als er geen verandering komt.« Een half jaar later was Henk op het gymnasium. Van Kempen had moeten berusten in het onvermijdelijke.
Toen ik dien nacht naar mijn stille landhuis terugkeerde, speelden de twee woorden "Querìdo" en "evolùùtsie" krijgertje door mijn bewustzijn. En terwijl ik in bed stapte uitte ik deze lofspraak: "Ja.... "Du bist am Ende was du bist"". Ik betreur dit oprecht, al vermoed ik, dat mijn lezers zijn beeltenis hier of daar weleens hebben gezien. Het volgende is een interview per post.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek