Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Gij gingt naar Rome. Ik zag u wegrijden en weende, want ik had u lief. De jaren zijn voorbijgegaan en gij zijt tot mij teruggekeerd, goed onderwezen, en vorstelijk in uw voorkomen neen, ik scherts niet; maar toch, toch wilde ik dat gij dezelfde Messala waart van vroeger. Neen, neen, geen Ganymedes, een orakel is mijn vriend Juda.
"Hoe gaat het Serëscha?" vroeg hij ten laatste, maar zonder een antwoord af te wachten, liet hij er dadelijk op volgen: "Ik zal van daag niet te huis eten; ik moet dadelijk wegrijden." "Ik wilde eigenlijk naar Moskou vertrekken...." zeide zij. "Neen, het is zeer goed gedaan, dat ge hier gekomen zijt." Andermaal ontstond een stilzwijgen.
Na een paar haastige woorden over onze plannen voor den volgenden dag, stond hij op, ging met mij in den tuin, klauterde over den muur, die aan de Mortimer-Street grenst, en riep terstond een rijtuig aan, waarin ik hem hoorde wegrijden. Den volgenden morgen hield ik mij letterlijk aan Holmes' instructiën.
Eindelijk kwam zij in den wagen, de graaf sprong er ook in, de deuren werden dicht geslagen en de koetsier liet de paarden in galop wegrijden. Toen de eksters den volgenden morgen wakker werden, was ze weg. De graaf leefde nog lang in het zuiden. Borg werd verkocht en is menigmaal van eigenaar verwisseld. Allen hadden ze het landgoed lief; maar slechts weinigen bezaten het met genoegen.
"Daarvan kan Uwe Hoogheid ten volle verzekerd zijn," gaf de Schout ten antwoord, terwijl hij den Prins naar de karos geleidde, die hem wachtte. Op het oogenblik, dat de karos zou wegrijden, wenkte de Prins den Schout, die met ontblooten hoofde op zijn stoep stond. "Nog een verzoek, mijnheer de Schout," zeide hij.
Over een paar uren hoopte hij nog even aan te rijden, want..... Mevrouw Van Hake vernam verder de laatste woorden in de gang, en zag daarna het koetsje wegrijden. O welk een onbeschrijfelijk zalig oogenblik is het geweest, toen die schrikkelijke nacht was voorbijgegaan en de afgetobde lijder, na eenige uren van rust, de oogen heeft geopend, en kalm en zacht heeft gevraagd; "Is Eva niet hier?"
Dat denkbeeld vatte post bij Jo, die graag waagstukken volbracht en Meta altijd ergerde door haar wonderlijke bedenksels. Het plan om "over te wippen" werd niet vergeten, en toen de sneeuwmiddag kwam, besloot Jo eens te probeeren wat ze kon doen. Zoodra ze mijnheer Laurence zag wegrijden, stapte ze naar buiten om een pad tot aan de heg te maken, waar ze even rust hield en eens rondkeek.
Ik weet niet of de Heer Blaek zich met deze belofte volkomen tevreden stelde; doch hij diende er wel genoegen mede te nemen: de beide Heeren vertrokken en ik zag hen een oogenblik daarna gezamenlijk wegrijden: waarheen, was mij onbewust. Weinige oogenblikken daarna kwam de Zaankanter de trappen weder af en werd ik bij den Notaris binnengelaten.
"Ik wilde...." Hij zweeg een oogenblik, maar plotseling herinnerde hij zich Kitty en al het voorgevallene, en vastberaden blikte hij hem in de oogen en zeide: "Ik heb de paarden voor u laten aanspannen, gij komt nog bij tijds voor het vertrek van den trein." "Hoe meent ge dat?" begon Wesslowsky: "Wie zou wegrijden?" "Gij, naar het spoor!" zei Lewin norsch. "Ik? Wat is er dan gebeurd?"
Francis zag ik echter nog eens; zij lag daar boven onder de oude boomen op de knieën, en toen zij hem in den duisteren nacht zag wegrijden, gaf zij zulk een hartverscheurenden gil, dat ik er heen liep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek