Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
En ook straks, als de dooi begint en de ontzaglijke rots schijnt te wankelen op haar grondvesten, als de wateren van het plateau, onstuimige bergstroomen thans, zich met woest geweld van de steile rotswanden naar beneden storten en in hun plassende vloeden het sidderende gehucht dreigen te bedelven, waaraan het schier onmogelijk is hulp te bieden.
Hij stak zijne hand onder het lichaam en keerde het zachtjes om met het aangezicht naar boven. Maar dan ontvloog hem een scherpe schreeuw; hij begon op zijne beenen te wankelen en zonk geknield neder, terwijl hij uitriep: "De notaris! Barmhartige God, het is de notaris!" "Ach, onze weldoener! Arme mijnheer Vereecken, dit hadt gij toch niet verdiend, gij goed mensch!" kreet Mie-Wanna.
"Zoo zal het iederen verrader gaan!" Toen hij zich zoo hoorde veroordeelen, begon Cyprianus in zijn geloof aan eene grap wel te wankelen, en vroeg hij zich af of die vertooning, in aanmerking genomen de ruwe zeden van de bewoners van dat land, niet ernstiger was dan hij eerst gemeend had. De man, die hem bij den schouder gegrepen had, zou zijne laatste twijfelingen verdrijven.
Daar zij komt om het godsdienstig gevoel te versterken door kennis, kan de Theosofie niet ten doel hebben het geloof te ondermijnen, of te trachten het godsdienstig gevoel der menschen te doen wankelen.
Serpuchowsky bewerkte voor hem een verplaatsing naar Taschkent en Wronsky was zonder wankelen aanstonds bereid daaraan te voldoen. Maar hoe meer het oogenblik van vertrek naderde, des te zwaarder scheen hem het offer, dat hij meende aan zijn plicht te moeten brengen. Zijn wond was genezen en hij ging reeds uit om de voorbereidselen voor zijn vertrek te maken.
Hij wist ook, dat hij nooit innerlijke rust zou vinden, zoolang hij bleef verkeeren met menschen uit die sfeer; zij brachten zijn hart altijd aan 't wankelen en wekten in hem duizend aandoeningen; hij kon niet boven die aandoeningen uitstijgen: kracht en zwakheid lagen daartoe in zijn gemoed te dicht bijeen; 't beste: de groote liefde tot de menschen, de begeerte, begrepen en bemind te worden en de drang zich te geven was in zijn hart zóó onontwarbaar vervlochten met ijdelheid, dorst naar lof en hulde, beduchtheid voor afkeuring; dat hart was zóó kwetsbaar, kromp zóó gauw pijnlijk ineen, dat rust en vrede voor hem alleen mogelijk waren in de alleenheid, of bij eenvoudige zielen die hem niet konden grieven.
Toen Thorsten eindelijk uit den aardhoop, bleek en bebloed, maar triumfeerend kwam aan wankelen, weigerde hij te spreken van den schrik dien hij doorstaan had om den begeerden schat te winnen, maar vaak placht hij te zeggen, als hij dien liet zien: "Ik beefde eens slechts in mijn leven, en dat was toen ik hem wegnam". Geboorte van Frithiof en Ingeborg.
Weer schrapte hij de keel en onder het kruisvuur van dertienhonderd onbarmhartige oogen brak hem het klamme angstzweet uit. »Wij moeten niet wankelen, mijne heeren; wij moeten vaststaan vast vast als " »Als de muren van Jericho!" riep de inspecteur bemoedigend. »Ja ja als de muren van Jericho " huilde de ongelukkige onder het brullend gelach van het publiek.
Maar wanneer zoo'n wanhopige, die vecht voor zijn leven, voelt dat zijn arm sterk is, zijn hart klopt en zijn heele wezen vol gal loopt, zou dan een schrikbewind den brand kunnen blusschen bij dengeen die zelf de brandstof levert?" "U brengt me aan 't wankelen, Elias. Ik zou waarlijk gaan gelooven dat u gelijk had, als ik niet mijn eigen overtuigingen had.
Elke held, die omkantelde, was voorloopig dood. Maar die kanonnetjes schoten niet krachtig genoeg. Daarom verschaften we ons koperen en glazen buizen erwtenblazers en joegen daardoor met de kracht van onzen eigen adem de groene projectielen tegen de papieren heldhaftigheid. Nu ging het beter. We zagen hooge ruiters wankelen, vallen en in hun val anderen meeslepen. Dat was een heerlijk gezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek