Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Nou; de jonge wist van de prins geen kwaad. Maar de diender zeit teugen 'em: jonge, zeit ie, ga jij reis effen mee. Ik dankje vrindelijk, man, zeit den ander. Maar het holp niet, want de diender zei: maatje, zeidie, kijk reis effen wat ik hier onder me jas heb.
Ze had bijna heelemaal grijs haar en kleine, ronde oogen, die Bernard recht en ietwat onderzoekend, maar erg goedig en vrindelijk aankeken; ja, toen ze vlak bij hem was en hem een hand gaf, was 't of haar oogen vochtig werden van blije aandoening. "Dag meneer Bandt," zei ze, "'k ben blij dat ik u 's zie."
Noar de Karmis, is 't niet, voader?" zijne kinderlijke dankbaarheid, als een knecht uit den Doelen hem zijn reiszak afneemt en hij beweert, dat het "veul te vrindelijk" is de kluchtige naïeveteit van beiden, vader en zoon als ze, in twee verschillende vertrekken opgesloten, elkander toeroepen door het houten beschot: "Jong! woar zit ie? Wat zuwwe nou doen?
"Op logement dee 'k net of 'k wist van niks. Zij ontving me vrindelijk. Ik gaf me geld over. Toe kon ze zich niet houwe, en vroeg of me niks overkomme was, maar ik zeg: nee. "Jawel hoor, de andere dag word ik door de politie voor dat geneeskundige onderzoek na 't ziekehuis gebracht. En zeve deskundige profesters met dokters èn artse wachte mijn daar op.
En Bernard sprak haar aan, een beetje verlegen, wat beklemd; alsof hij iets verbodens deed: "Dag, juffrouw Tadingh, hoe gaat 't u?" "Dag, meneer Bandt," zei ze, vrindelijk, stilstaand en ze gaf hem een hand, een zenuwachtig-vluchtig handdrukje. "Ik herkende u vanmorgen niet dadelijk," zei hij. "Jawèl," zei ze, eenigszins verwonderd-teleurgesteld, "u groette toch?"
Nu voor acht dagen weer te huis gekomen, had ik heel wat te redderen, want het huis van Sliedrecht is wel wat vochtig; de spinnen hadden ook braaf geboezeerd, zooals Koendert dat noemt. Op een stapeltje vond ik al de Nos. van de Dames-Courant bijeen, die ik gemist had, en ik dank UE. daar wel vrindelijk voor.
Met 't kind in de armen ging-ie de kamer weer in, vragend of Saartje en Moosje niet na bed mosten. Tante Reggie, knikklend, stond op, droeg slapend Moosje. "Zal 'k licht voor u maken?" "Wat hèllept me dat?" , vrindelijk lachte de blinde: "dòmme jongen!.... Doe 'k 't nie elleke avond? Waddè?"....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek