Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Zijne weduwe en kinderen werden op onbekrompen wijze door 's Lands Staten begiftigd en zelfs achtte men den gesneuvelden held zoo hoog, dat men zijn' lijfknecht Gerrit Simons, dien hij kort voor zijnen dood ter bevordering had aanbevolen, tot Luitenant aanstelde. Ook de groote Dichters van die dagen en later verheerlijkten hem. Vondel schreef: "Hij ruste nimmer onbeweent.
Vondel was bij Baeck een welkome gast; hij had vroeger Reael bij Roemer Visscher ontmoet, hernieuwde thans zijn betrekking met hem en droeg hem, onder andere bewijzen van vriendschap en hoogachting, zijn meesterlijk dichtstuk: "het lof der zeevaart" op.
Reeds in 1605 trad de jeugdige Vondel met zijn eerste dichtproeve op; 't was een wansmakelijk bruiloftslied in den gebrekkige trant der Rederijkers van zijn tijd.
Vondel, Leeuwendalers. Ludwig trad, gelijk wij gezegd hebben, met een wankelenden stap de zaal bij de Gravin van Nassau binnen, en bleef met nedergeslagen oogen staan, totdat de Prins hem last gaf, alsnu te openbaren wat hij nog te zeggen had.
Zoo luidde een geboorteklok, al trok Vondel niet aan het klokketouw! De beurs zelf ziet wat gebeuren dien 30n April! In plaats van zaken te doen, wenschen de handelslui elkaar geluk, hartelijker veelal dan op 1 Januari; daarop zingen zij vaderlandsche liederen; de jongeren werpen met serpentines en steken kamer- nu beursvuurwerk af.
Dan had Ot gesnoept van de suiker van Moe! Neen ventje, laat jij dus het zakje maar toe. Vondel zou zeggen: »Sluit voor Begeerte uw graegh gezicht." Wij zeggen: »Ook niet kijken. Laat het zakje maar dicht, mijn jongen!" Het ging niet altijd zoo vredig toe daar beneden. Soms bleven mijn broer en ik samen spelen.
Onze hoogstbegaafde dichter, H. J. A. M. SCHAEPMAN, heeft 's lands oudsten en grootsten Poëet op eene, zijner en Vondel waardige, wijze bezongen
Abraham De Wees neemt, met een oog, dat van genoegen tintelt, het handschrift, dat hem de dichter gelaten heeft, naar de binnenkamer mede, zet zich, tegenover zijne huisvrouw, aan de gladgewreven eikenhouten tafel neer en zegt met een blijmoedig gelaat: "Weer een treurspel, moeder! dat mij Van den Vondel gegeven heeft om te drukken."
Men houdt hem anders nog al voor den besten; hij heeft ook den ouden VONDEL, en eenige andere Dichters uitgegeeven; maar hier moet ik u een werk toonen, dat het kruis onzer hedendaagsche geleerden en Taal onderzoekers is; zie daar, over dit boek zijn nu bereids al twintig werken geschreeven, en nog begrijpen wij alles niet.
Die jongeling met zijn bruinen rok, in gindsche loge, is Joan De Wolff, en heeft, evenals zijn voorzaat, een Joost tot zwager, wel geen Joost Van Vondel, maar een Joost Van Eik, van de Heerengracht over de Driekoningenstraat, die met zijne vrouw en drie kinderen nevens hem zit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek