Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Waar kan ik vinden datgene, wat dit woord aanduidt? Ik zoek in mijn herinnering, maar vind daarin zelfs niet den klank van dit woord. Wel moet het van veel invloed zijn, dat men het dus heeft willen verwijderen uit mijn leven.... Voedster, ik sta hier, alleen, hulpeloos, als een blinde die in 't ledig tast. In geluidloos donker ben ik, op een aarde die ik niet ken!
Haar bevolking stijgt tot een millioen inwoners, haar paleizen, baden, scholen, fonteinen worden bij honderden geteld; zij steekt Bagdad en Damaskus naar de kroon, en geen hoogdravende vergelijkingen zijn bij machte de grootheid uit te drukken van dit "Athene van het Westen, de voedster der wetenschappen, de wieg van helden, de moeder van vorsten, de zetel der vroomheid, de toevlucht der overlevering, en het toonbeeld van schoonheid en schitterende praal".
TAMORA. En hier voor 's hemels aanschijn, zweer ik Rome: Kiest Saturninus de vorstin der Gothen, Een dienstmaagd zal zij voor zijn wenschen zijn, Een teed're voedster, moeder zijner jeugd. SATURNINUS. Bestijg het Pantheon, vorstin! Romeinen, Verzelt uw keizer en zijn lieve bruid, Een gave aan Saturninus van den hemel, Wiens wijs bestuur het noodlot heeft verkeerd.
Korten tijd na de geboorte, gaat de jonge aap met zijne twee vóórhanden aan den hals der moeder hangen, terwijl zijne achterhanden het lichaam der moeder omvatten; zóó neemt hij de houding in, die voor de voedster het minst lastig en voor hem het gemakkelijkst is om te zuigen. Is hij grooter geworden, dan springt hij bij het minste alarm op de schouders of den rug zijner ouders.
De leermeesters, en ook de voedster van den jongen prins, bogen zich, als vervuld van eerbied voor de woorden van hun koning. Daarop gingen ze heen, den koning alleen latende in zijn troonzaal, waar het vallende daglicht weifelend hing. En tot duister de ruimte vulde, zat de koning te droomen van het groote geluk, dat hij geven zou aan zijn kind.
Het veld van Waterloo heeft thans de kalmte, welke aan de aarde, als de rustige voedster van den mensch, behoort, en het gelijkt op alle vlakten. Des nachts evenwel stijgt er als een tooverachtige nevel op, en zoo een reiziger er wandelt, er rondziet, er luistert, zoo hij mijmert als Virgilius op de noodlottige vlakte van Philippes, verschijnt het vreeselijke schouwspel voor zijn geest.
De prins sprak eerst niet veel; maar zijn oogen, diep en helder als wijze kinder-oogen, straalden ongewoon vast in zijn verstandig, fraai-gevormd gezicht. Bij een bank gekomen, in een stil gedeelte van het park, zei de prins, zijn gezellin aanziende: Voedster, laat ons hier even rusten. Ik heb u iets te vragen, dat u zeker niet verwonderen zal.
Later heb ik nog dikwijls dien lach in uw oogen gezien. Ik ben opgegroeid van kind tot man, wetende dat er iets was dat ik niet wist, en eenmaal weten zou, door u. Als we alleen waren, moeder, heb ik dat gevoeld; en ik heb er veel aan gedacht; maar altijd zweeg ik, vertrouwende op uw belofte. Nu, voedster, is de dag gekomen, waarop mijn vader, waarop het volk me aanziet als een man.
DEMETRIUS. Stil, wie komt daar? VOEDSTER. Gegroet, gij prinsen! 'k bid u, mij te zeggen, Waar Aaron is, de Moor, doch ras! AARON. Komaan, wat is 't, wat roept gij moord en brand? Aaron is hier; wat wilt gij nu van Aaron? VOEDSTER. Ach, Aaronlief! verloren zijn wij allen! Help ons, of wee op wee dale op uw hoofd!
Daar nam zij een voedster aan en ging met haar twee kinderen en de voedster in een klein scheepje om terug te keeren naar Napels bij haar verwanten. Maar het ging haar anders dan zij had verwacht. Want het scheepje, dat naar Napels zou zeilen, werd gedreven door een sterken tegenwind naar het eiland Ponzo, waar zij in een kleinen zeeboezem landden en moesten wachten om hun reis voort te zetten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek