Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 mei 2025


Gayarré naderde den vioolspeler, vroeg naar zijn repertoire en de plaats van den ouden zanger innemend, begon hij lustig de groote aria van "Traviata" te zingen. In minder dan geen tijd stroomde het publiek toe en omringde ons groepje, terwijl men van alle kanten riep: "Gayarré, hij is het!" ... "Het is Gayarré!" ... Toen hij zijn lied ten einde had gezongen, ging ik met mijn hoed rond.

Maar hij duwde dat gevoel weer weg en dwong zich opnieuw tot bedaarde verdraagzaamheid en rust. Na de pianospeelster trad een vioolspeler op, en daarna een juffrouw, die leelijk voordroeg overbekende fransche monoloogjes, en toen een meneer die wat zong, en toen weer een andere juffrouw, die piano speelde. Maar Bernard hoorde van dat alles heel weinig.

Iedereen kent den blinden vioolspeler John, die daar dag aan dag op zijn oude viool zit te krassen. Niemand is er, die geloofde, dat men op die oude kast nog wat anders kon doen dan zagen.

Ieder jaar, in de maand juli, gaan de arme lieden van huis tot huis de oude klederen vragen om dezelve te verkopen, gelijk men in 1302 met de rijke buit gedaan heeft, door een vioolspeler vergezeld, begeven zij zich naar de Pottelberg, de oude legerplaats der Fransen, en vermaken zich daar tot het einde van de dag.

De oudeheer Kopperlith had de waarheid gezegd: z'n buiten lag vlak by "de Logementen." Dit was gezellig, zeide hy, want men vond er couranten, en menschen uit de stad. Eigenaardig is het, dat de meeste ontvluchters van 't stadsgewoel hun landelyke eenzaamheid slechts dan behoorlyk kunnen genieten, wanneer ze nogal heel erg vermengd is met steedsche drukte. Wouter bemerkte dan ook zeer spoedig dat het "buiten-zyn" geheel iets anders was dan-i zich had voorgesteld. Hoe krom en verdraaid ook de idylliteit zich in verzen aan hem had voorgedaan, hy vond geen spoor van de beelden die zy in z'n fantazie hadden opgewekt. By 't rondzien uit z'n achterbakjen op 't rytuig, bespeurde hy geen enkel plekje waar 'n verloren zoon 't kleinste biggetje had kunnen deelgenoot maken van z'n berouw. Herderinnen met bebloemde hoeden, korte rokjes en roodkleurige schoenen zag hy nergens. Geen Damon bespeelde de dwarsfluit. Geen jeugdige landbewoners dansten op den fluweeligen grasgrond. En ook die grasgrond-zelf, met of zonder fluweel dan, ontbrak. Overstappende op andere hoofdstukken uit de geschiedenis zyner verbeelding, wou ook de romantische wildernis, zoo aantrekkelyk door 't verondersteld gemis aan conventie, zich maar niet aan hem vertoonen. By 't omslaan van 'n hoek, had de fameuze "britschka van papa" byna 'n half-blinden vioolspeler overreden... was d

Nu de aardappelen zoo zijn, eten wij maar veel meelspijzen. Haastige spoed is goed. De gastvrijheid onzer voorvaderen is geworden. Het is een genot dezen vioolspeler te hooren. Nijgen buigen. Een vooroverwaartsche beweging maken. ~Nijgen~ is: slechts even buigen, liefst met een bevallige beweging, zoodat het vooral van vrouwen gebruikt wordt.

"Zeg, man, wie was die vioolspeler?" vroeg een heer, die in een mooie koets zat en ook stil had laten houden. "Dat was de beroemde vioolspeler Frans Jacobsen, mylord!" antwoordde de blinde. "Die viool moet ik voor een gedachtenis hebben.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek