United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hoe beminnelijk zag zij er uit, Hanna met lot en leven verzoend, Hanna de vrouw, Hanna de moeder, Hanna, die nu niet langer geloofde, dat de hare heur wichtje, haar zelve van zich had gestooten! Het te vondeling leggen was een gruwel der baker geweest, die de moeder zeker had diets gemaakt, dat haar kind dood geboren was.

"Ik zag Anna gaarne naar beneden verhuizen, maar daar moeten nog gordijnen worden opgehangen, en dat zal niemand kunnen doen als ik." "God weet, of zij zich wel geheel verzoend hebben," dacht Anna, toen zij Dolly's koelen en rustigen toon hoorde. "Ach, Dolly! je hebt altijd zwarigheden," antwoordde haar man, "als ge wilt, zal ik alles in orde brengen." "Ja, ik weet wel, hoe gij dat zoudt doen.

Ze deed overigens maar af en toe hare dochter achtervolgen, en daar Justa haar iedermaal zeggen kwam dat Goedele bij haar broer binnen was, had zij geen verdere verdenkingen. Omdat Goedele ook thuis tot redelijke handeling scheen teruggekeerd en nu teenemaal met Sebastiaan verzoend bleek, had ze geen onrustigheid meer.

Even vruchteloos bleef een vredes-congres, dat op aandringen van keizer Maximiliaan, die gaarne door zijne tusschenkomst de oproerige Nederlanders met Philips II verzoend zou hebben, den 3en Maart 1575 te Breda geopend werd. Leoninus spande al zijne krachten in om eene verzoening tot stand te brengen, doch hoe ware dit mogelijk geweest?

"Waarom?" zeide Mimi met een blik op Rodolphe; "ik ben niet bang." Toen de twee vrienden in de kamer ernaast waren, vroeg Marcel plotseling aan Rodolphe: "En wat ben jij nu van plan te doen?" "Ik weet het zelf niet!" stamelde Rodolphe. "Kom, sta niet zoo te treuzelen, ga naar Mimi! Ik voorspel je, dat, wanneer je naar haar toegaat, jullie morgen weer verzoend zullen zijn!"

Op dat oogenblik had ik al mijn moed noodig; en ik had dien noodig, dat verzeker ik je, want ik had maar één woord behoeven te zeggen, mijn hoofd maar behoeven om te keeren, en mijn mond zou Rodolphe's lippen aangeraakt hebben en wij zouden ons nogmaals verzoend hebben.

Tom heeft daar een vriend gekregen, naar het schijnt. Hoe gaat het nu met hem?" "Hij is in eene zeer aanzienlijke familie gekomen, zou ik denken, wordt goed behandeld en heeft niet veel te doen." "Wel zoo, daar ben ik blij om, zeer blij," zeide Shelby hartelijk. "Tom zal, denk ik, nu wel met het Zuiden verzoend zijn, en niet eens verlangen om weer hier te komen."

Maar toen ze een poosje mijn manieren gezien had en hoe goed ik luisterde naar de gebaren van haar man, werd ze spoedig met mij verzoend en ging langzamerhand erg veel van me houden. Het was omstreeks twaalf uur op den middag en een dienstbode bracht het eten binnen. De aanzittenden waren de boer en zijn vrouw, drie kinderen en een oude grootmoeder.

Ze ging ook niet naar 't Noorden, want daar woonden velen van haar vrienden, en ook niet naar 't Zuiden, want daar was haars vaders huis, en dat wilde zij geen stap nader komen. Maar ze ging naar het Oosten, want ze wist, dat ze daar geen tehuis had, geen geliefden vriend, geen mensch, dien ze kende, geen hulp of troost. Ze ging niet met een licht hart, want zij voelde zich niet verzoend met God.

"... en zoo ik verder verneem uit uw schrijven, zijt ge het einde nabij, en hebt ge u met God verzoend ..." "W