Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Tot myne groote verwondering, vonden wy hier dien zelfden WINSACK, van wien ik hier boven gesproken heb, en die aan het hoofd van honderd andere Jagers was.
Een voorbijganger, die laat naar huis terugkeerde het was kwart over eenen , had met verwondering licht in de kerk bespeurd en hij had iets hooren kraken.
Er zullen wel een paar tranen in haar oogen opkomen, als zij denkt aan de scheiding van diegenen, die nu toe altijd bij haar zijn geweest, maar haar hart is vervuld van een vage verwondering, hoe de nieuwe band haar passen zal en hoe het beginnend leven zal zijn. Maar zij heeft haar hart lang geleden gegeven, en vandaag zal zij er haar hand bij geven.
Crackit geweldig begon te lachen en Oliver vereerde met een langen blik van verwondering. »Nou,« zei Sikes, terwijl hij weer ging zitten »als je ons wat te eten en te drinken wilt geven, terwijl we wachten, steek je ons een riem onder 't hart; mij ten minste. Kom bij 't vuur zitten, jongen, en rust uit, want je moet er van avond weer met ons op uit, al is 't niet ver.«
Dat alles deed eenigen tijd verloren gaan, en de zon stond reeds hoog boven den horizon, toen de drie jagers naar het kamp terugkeerden. Toen zij daar evenwel aankwamen, was hunne verwondering groot!.... Want Bardik was er niet meer. Wat was er gedurende de afwezigheid van Cyprianus en van zijne beide makkers in het kamp voorgevallen?
De meridiaan der tegenvoeters was óók gepasseerd, zoodat wij van nu af de gelukkige gedachte omdroegen, dat elke zeemijl verder er weer eene dichter bij Engeland was. Deze tegenvoeters wekken oude herinneringen van kinderlijken twijfel en verwondering bij ons op.
"Zoo tante, hoe maakt u het?" zei de jonge man, die met groote verwondering naar mevrouw d'Ablong en Elsje had gekeken. "En Cécile, is ze ook wel en Miss Piper? Nog altijd even gezond en elegant?" "Allemaal uitstekend, uitstekend," was het antwoord. "Ga mee naar beneden. Je blijft toch natuurlijk lunchen?" "Zeker, heel graag. Heeft grootmama u geschreven dat zij gauw hier hoopte te komen?" "Ja.
Dese jonge Kikvorssen, en heb ik niet by stukken geexamineert; maar die in haar geheel voor het vergroot-glas gestelt, ende sijn my de geseide bloet-vaten te voren gekomen, soo als ik die nu hebbe beschreven. Dese doorloop ofte ommeloop van het bloet heb ik soo aan twee voorname Heeren laten sien, die de selvige niet dan met groote verwondering beschoude.
"Onze verwondering is wederkeerig, Mijnheer!" zeide ik met een glimlach. "O!" zeide hij, mij zijdelings aanziende, alsof hij op mijn gelaat wilde uitvorschen of ik geloof hechtte aan zijne woorden: "met mij is het een geheel ander geval. Ik heb ... hem vroeger gekend ... en zaken met hem uitstaande gehad."
Men stelle zich mijn verwondering voor, toen onmiddellijk nadat ik uitgesproken had en nog voordat het oude opperhoofd, tot wie ik mij meer bepaaldelijk gewend had, tijd gevonden had om te antwoorden, een Toeï, die boven onze hoofden in een kooi hing, met heldere stem en met volkomen juiste intonatie "Tito!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek