Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
De tocht zou, naar hij beweerde, vier of vijf dagen duren. Na een dag of tien zou Kees, mits zijne onderzoekingen niet te lang duurden, weer terug kunnen zijn. Kees verzekerde, dat hij niet veel tijd noodig had om tot een vaststaand resultaat te komen. »Het is het beste, dat u morgen reeds op weg gaat, heer," zei Senawa. Kees verwonderde zich over dien haast en vroeg: »Waarom morgen al?
Zij zette zich en het verwonderde Marie, hoe tante, die anders zoo stil was, nu allerlei onderwerpen aanroerde, uit zichzelve naar het bal van de Eekhofs vroeg, over een brief van Eline sprak en beweerde, dat Paul zich toch maar goed in Bodegraven hield en nu bij zijne voornemens scheen te willen blijven.
Favourite riep: "Welk een geweld! 't Is alsof 't hoopen kettingen zijn, die wegvluchten." Een dezer rijtuigen, 't welk uithoofde der dicht bijeenstaande olmen moeilijk te onderscheiden was, hield een oogenblik stil en reed toen in galop verder. Dit verwonderde Fantine. "'t Is zonderling," zeide zij. "Ik meende, dat de diligences nooit stilhielden." Favourite haalde de schouders op.
Walewein echter verzekerde zijn gastheer met de meeste beslistheid, dat dit onmogelijk was, wilde hij niet in de verplichtingen, die hij op zich genomen had, te kort schieten en op de verwonderde vraag van den ridder, welke dan die dringende verplichtingen waren, vertelde hij hem het avontuur met den groenen ridder en zwoer, dat hij liever sterven zou dan te verzuimen, op tijd bij de groene kapel te zijn.
Doch hij verwonderde zich hier niet bijzonder over; want hij had in zijnen geest een geheel andere levenswijze overdacht, en nu dacht en hoopte hij, dat hiermede de uitvoering zijner pasgeboren voornemens een aanvang genomen had. Rustig en somber stond het Spook naast hem, met uitgestrekte hand.
Den volgenden dag kwam Jean Valjean op hetzelfde uur terug. Cosette deed hem geen vragen, verwonderde zich niet, zeide niet meer dat het koud was, sprak niet meer van het salon; zij vermeed evenzeer vader als mijnheer Jean te zeggen. Zij liet zich mevrouw noemen. Maar zij was minder verheugd. Zij zou treurig zijn geweest, zoo dit bij haar mogelijk ware.
Nu zijn er al zes en zestig. Piep, piep, piep! Hoort gij ze niet?" De onder-officiers lachten; maar er was evenwel iets dat hen verwonderde. Het gepiep scheen waarlijk uit de maag van den armen man op te komen; en het kon niet anders, of hij had door inspanning en lange oefening, voor dien enkelen klank ten minste, de buikspraak geleerd.
Daar zag men hem voor de verwonderde slagersvrouw den hoed van het bezweet hoofd nemen en, na een buiging voor den knecht, een lamscotelet vragen, waarvoor hij zes of zeven sous betaalde, om er zich, na ze, in een papier gewikkeld, tusschen twee boeken gestopt te hebben, onder den arm mede te verwijderen. 't Was Marius. Van de cotelet, welke hij zelf braadde, leefde hij drie dagen.
Zij gaf toe, dat zij, hoewel zelve nooit door hen ingelicht omtrent hunne eigenlijke verhouding tot elkander, geen twijfel koesterde aan hun wederzijdsche genegenheid, en dat het haar niet verwonderde te hooren van hunne briefwisseling.
Soms keken z'n grijze oogen in de groot-zwarte van Rebecca, verwonderde hij zich over de frischheid van 't ravenzwart meisje dat hier niet scheen te behooren, dacht-ie aan de rijpheid van 'n pioen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek