Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 juni 2025


Toen mevrouw zich daarna met Mathilde alleen bevond, vroeg deze verwijtend: Had u niets kunnen zeggen, mama? Mevrouw Van Erlevoort gevoelde zich zeer ongelukkig en trok hare wenkbrauwen op. Kindlief, wat had ik kunnen zeggen? Het was toch aan hem om het eerst te spreken. Maar hoe moeilijk kon hij dat doen... op dat oogenblik! Arme jongen! Arme Freddy! Mevrouw zuchtte.

Helena, de bouwmeester en de oude philosoof Euphranor, kwamen nu ook naderbij, en deze vroeg haar verwijtend maar toch hartelijk: »Maar onvoorzichtig kind, hoe zijt gij door die volksmenigte heengekomen?"

»En, ik weet niet, of ik u hedenavond zal kunnen bijhouden...." »Mijnheer Sylvius!" zei Joël verwijtend. »Kom, het is tijd om van tafel op te staan." De professor had zijn stoel reeds weggeschoven. Hij greep zijn hoed, dien Joël hem aanreikte, en wilde naar buiten treden, toen Hulda hem weerhield. »Mijnheer Sylvius," zei zij, »staat gij er nog op, dat ik u vergezel?"

De meisjes moeten veel sterker worden, dat ze er beter tegen kunnen 'n nacht op te blijven.... ze moeten meer wijn leeren drinken," en hij keek verwijtend naar de glazen van Else en Go, die nog half vol waren; Frieda was geheel-onthoudster "hun kleeding moet veranderd worden, dat ze gemakkelijker alles mee kunnen doen...." Nu tikte Henri: "Dank u, meneer De Veer; 't is genoeg geweest."

Hij duizelde even van zijn waagstuk, hij hoorde, als in een droom, de dikke Irma luidop schaterlachen, en Rozeke, beschaamd en half verwijtend stamelen: "Ah moar Fons, wa peist-e toch!" Maar hij h

"Het is het orgel van dokter Johausen", fluisterde John Cort. "Ja, dat moet", antwoordde Max Huber, "en nu begrijp ik, hoe ik in den nacht voor wij in dit dorp kwamen, de wals uit de Freischütz heb kunnen hooren." "En daar heb je mij niets van gezegd, Max!" zei John Cort verwijtend. "Ik dacht natuurlijk dat ik gedroomd had!" hernam de Franschman.

En de ander wil zoo grimmig verwijtend weten, hoe ik door het volk heen kwam, alsof het een onrecht ware door het water te waden en een hand uit te steken naar mijn liefste betrekkingen, als zij er bijna onder raken. Maar dit geschreeuw is werkelijk te erg."

Jo's stem klonk teeder verwijtend, en het deed haar hart pijn, toen zij dacht aan den eenzamen strijd, dien Betsy moest hebben gestreden, eer zij had geleerd afstand te doen van gezondheid, liefde en leven, en haar kruis zoo blijmoedig op te nemen.

"Blanka," zeide hij verwijtend, en boog zich voorover om haar in het gelaat te zien. Zij wendde het hoofd af en staarde schijnbaar met belangstelling naar buiten. "Heb ik u beleedigd, Blanka?" vroeg hij zacht. "Zijt gij boos op mij?" Zij hield haar beide handen voor de ooren.

Hij kon nog niet genoeg veinzen om eene verontschuldiging te bedenken; zijn lach verstomde bij den aanblik van het lieve, frissche gezichtje, dat hem vragend en verwijtend aanstaarde. "Army moet heel onverwacht vertrekken," zeide Nelly, "anders " zij bleef steken; het was haar onmogelijk, het argelooze kind te bedriegen; zij had wel van schaamte willen schreien en zag haar broeder smeekend aan.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek