Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Daarom had hij van 't oogenblik af, dat zij getrouwd waren deze methode gekozen: te doen, alsof hij niets zag of begreep; hij was vriendelijk en voorkomend voor de jonge mannen, die zijn vrouw naderden, en in zijn spreken over hen vol lof zoodat het haar zelf bijna verveelde.
Helaas... had het gister maar willen waaien! Dan immers was er behoorlyk gehardzeild op den Amstel. Dan zou niet het volk dat zich verveelde, uit jolige baldadigheid naar de Botermarkt gestroomd zyn, en daar... Toch niet! Die ééne zevenklapper van prinses Erika kon niet gemist worden. Lezer, bedenk eens...
Heel even kwam een rose blosje in z'n wangen op. Toen beheerschte hij zich weer, en zei: "Zoo sterk as 'n peerd, man!... Nou, hoe vin je die rol?" "Had je dan aan je zwager geschreven, dat je ziek was?" "Natuurlijk wel, toe 'k me verveelde, en wel 's graag een lettre intime wou ontvangen ... Lees nou maar voort ..."
Ze zat sprakeloos in de zure rookdampen toe te kijken, bleef in de vouwen van haar mantel rond de marmeren bladen van tafels en bij de vergulde pijlers, dik behangen met jassen, pelissen en hoeden. 't Verveelde haar gauw. Ernest, zei ze, ik word onverdraaglijk. Het beste is nog dat ge mij naar huis brengt. Hij glimlachte geduldig en hielp haar weer in de koets.
Uilenspiegel en Lamme kwamen te Emden, terwijl op bevel van Treslong, de booten der Geuzen weder in zee staken. Treslong, die sedert elf weken te Emden was, verveelde zich diep. Hij stapte van de boot op den wal en van den wal op de boot, als een geketende beer.
En al was het warm in de kamer, toch werden hare armen en haar hals zoo koud en kreeg ze zulk akelig kippenvel! Hoe was het toch mogelijk dat het hare tante niet verveelde naar dat verschrikkelijke passen te kijken en dat zij maar steeds met dezelfde nauwkeurigheid haar oordeel ten beste gaf!
"Als ge het ziekenhuis wenscht te zien en niet reeds te vermoeid zijt, dan is het niet ver van hier. Kom," zeide hij en zag haar in 't gelaat om zich te overtuigen, dat het haar niet verveelde. "Gaat ge ook mee, Anna," wendde hij zich tot deze. "Wij gaan ook mee, niet waar?" antwoordde zij met een blik op Swijaschsky.
Van dien dag werd Gösta Berling kavalier op Ekeby. Twee keer beproefde hij vandaar weg te komen en van eigen werk te leven. Den eenen keer gaf de Majoorske hem een huis dicht bij Ekeby; hij betrok dit en probeerde te leven als arbeider. Een tijd lang ging dat goed, maar spoedig verveelde hem de eenzaamheid en 't dagelijksch sloven hij werd op nieuw kavalier.
Dan moest zij vóor hem komen staan, hem flink in de oogen zien, en zijn handen drukken, en zeggen: Max, ik wil je vriendin zijn. Vertrouw op mij. Ik wil je in alles helpen. Maar nu, dat geleuter over "houden van" en "liefde", en nog eens "liefde," daar mocht zij hem van verschoonen. Wat had hij aan liefde; die eeuwige liefde verveelde hem allang.
"Die partij gisteravond, die eindigde toch in die ronde." Zij haalde haar schouders op. "Ik wist dat dat zou gebeuren." "Dat wist u niet," viel hij scherp uit. "U wist 't niet. Ik wist 't niet." Zij keerde zich om en keek hem aan met een gezicht alsof de zaak haar verveelde. "Wat doet het er toe?" vroeg zij. "Prijs-boksen is prijs-boksen en wij weten allemaal wat dat beteekent.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek