United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !
Slechts de groote brigadier stond rustig te kijken naar zijn meester, die achterover lag, het matte gelaat in de hand geleund, en hij voelde zich goedig verteederd door de vermoeide oogen en de ijlheid der trekken van den man, die pijn had geleden.
De hooge bergen vol sneeuw, die schoone valleien en meren... die koeikens met bellekens aan den hals, dweepte madame. Maar Mama toch, bracht Snepvangers verbluft in 't midden. Ja, vóór ik sterf wil ik Zwitserland gezien hebben, bekende Madame in vervoering, en gij gaat mee, zei ze verteederd, want zonder u zou ik niet gerust zijn tusschen al die vreemde menschen in de hotels.
Zij zweeg een pooze, maar dan sloeg zij haar oogen op en zeide: "Beloof mij gauw te komen, ik kan niet zoo lang meer alleen zijn..." En verteederd door het smeekend geluid harer stem sloeg hij zijn arm om haar schouder en kuste haar, maar zij week wat achteruit en vervolgde: "Hoe lang zal die oorlog nog duren, liefste? O het zal een tijd voor me zijn te wachten daarginds. En hoe zal ik weten "
Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom zoo volgeladen, Mist men vijf zes pruimen niet!... Het ging zonder haperen, maar Snepvangers, wiens lippen, vers na vers, meeprevelden, zweette van angst. Waar hebt ge dat geleerd, vroeg Marieken verteederd. Van Grootva, zei Albertken, haast stikkend in een stuk taart.
En ik, die noode de vroeg-zomersche geneugten van Holland had achtergelaten, voelde een verteederd verlangen als een zoete pijn schieten door het hart....
Ze dragen de pakken en deelen hun brood uit, zei Snepvangers verteederd, dat heb ik nog nooit gezien... De Hollanders hebben zoo'n compassie met ons... ik moest eerlijk niet veel hebben van 'nen kouden Hollander... maar nu, nu ken ik ze beter... Ze staan hun eigen bed af voor vreemde menschen... 't is danig goed volk. Hadden wij ook maar een bed, betreurde Snepvangers.
Hoe verteederd was deze stem hier en hoe zuiver deed haar bevend rhytme mij gevoelen dat wij nu in een andere wereld waren aangeland. Luister: "Ik hoorde menig stem van vroeger tijden, Die van dat uitverkoren heeft gewaagd, Maar mij daarheen door nood en nacht te leiden. Heb ik vergeefs aan levenden gevraagd.
Daarop antwoordde het meisje: "O, beste visscher, spreek niet uit dat woord; Hebt gij dan nooit van 't vogeltje gehoord, Welks wieken zijn geknakt; kan 'k niet met veeren prijken, Dan tracht ik te vergeefs den Hemel te bereiken", Na eenige verdere besprekingen over dit onderwerp werd het hart van den visscher eenigszins verteederd.
Toen trok Vianen binnen, gevolgd door zijne juichende krijgers. Bertha trad hem met den kleinen Karel tegemoet en reikte hem het kind over. Een oogenblik werd Vianen verteederd, toen hij zag, hoe liefdevol het knaapje de Edelvrouw aanblikte. Hij trok zijn kind bij zich op het paard en kuste het vurig.
Hij was zelf zeer aangedaan. Daar zaten zij nu alleen in dezen ongewelfden kelder. Zijn oogen bleven steeds gericht op een spinrag boven in een hoek vol schaduw. Dat was aan het waakzaam oog zijner vrouw ontsnapt. De stad scheen te daveren. Wij hebben samen al zooveel doorgemaakt, overwoog hij verteederd. Ja, Snepvangers.
Woord Van De Dag