Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Steeds weer, als het streven naar die zuiverheid revolutionaire vormen aannam, heeft de Kerk het moeten verloochenen, omdat zij wist, dat het onuitvoerbaar was. Jean de Varennes boette die consequentie in een ellendigen kerker, waar de aartsbisschop van Reims hem had doen opsluiten.
Deze liefde jegens hunne eigene afstammelingen, strekken zij echter tot hun geheele ras uit, wier leden, even als de kinderen Israëls, als klissen aan elkander hangen. Zij verloochenen hunne natuur nooit. Terwijl zij over het geheel genomen niets hebben, van hetgeen men sociaal instinct noemt, blijven zij in hunne familiën als met ijzeren banden aan elkander gebonden.
Het is met de Fransche diligences als met de Engelsche: is men er eenmaal in gezeten, dan behoort men zich zelf niet meer, maar men wordt, met al wat men bij zich heeft, een meubel van de Onderneming, en men moet zijn eigen ik, zijn individualiteit volstrekt verloochenen.
Dan zou ik toch zelf wel eerst overtuigd moeten zijn! antwoordde Akbar; of zoudt gij willen, dat ik iets met den mond ging belijden wat mijn hart bleef verloochenen? Zeer zeker, hernam de ander, ware zoo iets een ongerijmde eisch. En ik mag er dan vooreerst ook niet meer op aandringen.
Het is gelijk, ik zal mij onderwerpen, mijn wezen verloochenen en allen levensmoed verzaken, om de schande af te koopen en onze eer te redden." "Welnu, ik ben harder tegen de schaamte dan gij; ik zal het beproeven." Godelieve voegde de handen te zamen en zeide smeekend: "O, moeder, heb medelijden met mij!
De vaste klank van zijn stem, de diepe overtuiging waarmee hij sprak, de edele uitdrukking van zijn gelaat alles wees er op dat hij een heilige plicht, een niet te verloochenen roeping vervulde.
De ranken moeten den roem van den wijnstok verhoogen. Daarom spreekt de Heiland eerst van vrienden en dan van uitverkoornen. Vrienden toch kunnen en willen zichzelven zóó verloochenen dat Christus eer ontvangt. Zij plaatsen Hem op den voorgrond en treden zelf terug. Zij willen niets zijn, opdat Hij alles worde in hun en anderer leven. Zietdaar het heerlijk doel der uitverkiezing.
Wij moeten den graaf der Isegrims verloochenen en ons eenen graaf kiezen die geen vijand, maar wel een vriend der Kerels zij!" Dit onverwacht voorstel trof de aanwezigen met verbaasdheid, en er bleef eene wijl eene betrekkelijke stilte heerschen, alhoewel eenige leden der vergadering met luider stemme tegen den vermetelen redenaar uitvielen.
Waarom het te verkleinen? Men moet evenmin het vaderland in het verleden als in het tegenwoordige verloochenen. Waarom niet de geheele geschiedenis aangenomen? Waarom niet geheel Frankrijk bemind?" Alzoo critiseerden en beschermden de doctrinaires het royalisme, dat misnoegd was omdat het gecritiseerd, en woedend omdat het beschermd werd.
Hoe is het gekomen, dat eene vroeger en gedurende vele eeuwen zoo energieke, zoo ondernemende, vurige, steeds tot krachtig handelen vaardige, naar roem en glorie dorstende stad aldus haar karakter heeft kunnen verloochenen en in dommelende sluimering wegzinken? Op het eerste gezicht zou men geneigd zijn, dit raadselachtige verschijnsel toe te schrijven aan de overmacht van het uit zijn aard weinig rumoerige, aan den rustigen sleur gewende administratieve en bureaukratische element. En inderdaad, in spijt van eene voor eene italiaansche stad vrij talrijke joodsche kolonie reeds in de vorige eeuw telde men te Pisa zes-
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek