Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
De soldeniers gingen gedurig voort met lasteringen tegen hem uit te galmen en werden nog bitsiger om zijn stilzwijgendheid. Bij de brug van het slot hielden zij eensklaps op met lachen, en hun aangezichten verbleekten van angst en schrik. Breydel verenigde op dit ogenblik al de krachten welke hij zo mildelijk van de natuur ontvangen had, en rukte zijn armen uit de handen zijner wachten.
Hij verzocht Pols zich een oogenblik te calmeren; en zich met de Franschen een weinig verwijderd hebbende, fluisterde hij hun eenige woorden toe, waarop de twee heeren verbleekten, en de dame wel schrikte, maar niet bleek werd. Zonder een blik verder op Pols of de andere vrienden te durven slaan, spoedden zij zich, om den kelder te verlaten.
Barbicane verscheurde den omslag las den inhoud, en hoeveel zelfbeheersching hij ook bezat, toch verbleekten zijn lippen en werden zijne oogen vochtig bij het lezen der volgende woorden: Frankrijk Parijs. 30 September 'sm, 4 u. Barbicane, Tampa, Florida. Vereenigde Staten. Neem voor projectiel cylinder met kegelpunt. Ik ga mee. Kom met stoomschip Atlanta. Michel Ardan. Juist twintig woorden.
Zodra de krijgsbazuin haar klanken over het slagveld zond, sidderden de twee vrouwen, en verbleekten alsof een dodelijke slag haar terzelfder tijd getroffen had; beide beefden voor de man, wiens leven ook haar leven was.
Uilenspiegel snorkte en hoorde er niets van; de deur van den zolder vloog open en, schier naakt, sprong Nele hijgend en snikkend binnen. En in haast schoof zij eene tafel, stoelen, een oud komfoor en al het huisraad dat zij vinden kon, tegen de deur. De laatste sterren verbleekten aan het uitspansel; de hanen kraaiden; zij kondigden den dageraad aan.
Een teringachtige ongesteldheid sloopte haar zwak en aandoenlijk lichaamsgestel: de rozen der wangen verbleekten: de hoogzwellende boezem vermagerde en de eens zoo bevallige schoone was niet meer dan een schaduw van wat zij eenmaal geweest was.
Tom verhaalde met ernstige, eenvoudige bewoordingen de geschiedenis dezer vrouw. Eva deed geene uitroeping en schreide ook niet, gelijk andere kinderen zouden gedaan hebben. Hare wangen verbleekten; en haar blik werd donker en strak. Zij legde beide handen op hare borst en slaakte een zwaren zucht. "Tom, gij behoeft de paarden niet te laten inspannen. Ik wil niet gaan rijden," zeide zij toen.
Van 't Plein, dat zwart lag met krommende boomen, kwam heftig gestuw. Jongens holden vooruit, opketsend de slijkrige plassen joeling van volk dromde den hoek om. Het scheen of boven het donker dringen der lijven de hoofden verbleekten in 't vroegavond-wit der gracht. Vleesch van gelaten en handen brak weiflend de volte, den stilstand van avond en schemer.
De sterren verbleekten al meer en meer en de koude morgenlucht deed mij bibberen; toch verliet ik het raam niet; ik bleef daar staan en luisterde en keek, zonder te weten wat ik doen moest of waarnaar ik luisterde. Een groot wit doek scheen naar de lucht te worden opgetrokken en op den grond werden meer en meer de voorwerpen in duidelijke trekken kenbaar.
Uw gebeden zijn nutteloos, onze zuster is met venijn vergeven, en haar lichaam is in de Seine geworpen ... !" Wanneer de droefheid de harten der mensen al te fel schokt, berooft zij hen ogenblikkelijk van gevoel; zo ging het ook met Gwyde en Willem: hun wangen verbleekten, en zonder te spreken blikten zij neerslachtig op de grond. Gwyde ontwaakte eerst uit die verbaasdheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek