Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
"Negen en zestig realen," antwoordde snikkend de gauwdief. Zijn meester stond bij dit antwoord geheel verbijsterd en hief van verbaasdheid beide handen omhoog; doch de ridder beval hem, die som terstond zonder tegenspraak te betalen. "En al moest ik hier nu zoo dadelijk op de plaats dood blijven, dat geld geven kan ik niet," riep de boer. "Ik sleep de realen maar zoo niet in mijn zak mee.
Deze woorden geuit hebbende, maakte hij een deftige buiging voor het geheele gezelschap en keerde zich om met oogmerk van te vertrekken; dan eer hij nog aan de deur gekomen was, eer nog de aanwezigen van hun verbaasdheid waren teruggekomen, was de Fiskaal Van Kinschot binnen. "Jonkheer Jacob Mom," zeide deze, naar hem toetredende: "gij zijt mijn gevangene."
Groot was de verbaasdheid, welke de ridders beving, bij het zien van het bloed dat op haar klederen met slijk gemengd was; zij sloegen de handen met bitter medelijden te samen, evenwel spraken zij niet, want de geneesheer had hun, met zijn vinger op de mond te leggen, doen begrijpen dat de grootste stilte noodzakelijk was.
"Trouwen?" herhaalde de jongeling met verbaasdheid. "Deze gedachte verschrikt u, vriend?" "Ho, neen, heer oom, maar om te trouwen is er eene bruid noodig, en gij zult bekennen, dat de keus geene onverschillige zaak is?" "Zeker niet, van deze keus hangt integendeel het geluk des levens af. Wist de mensch slechts in deze gewichtige zaak het goede van het kwade te onderscheiden!
"Hoe Freule!" riep Botbergen, de handen als van verbaasdheid ineenslaande. "Ben ik ongelukkig genoeg om voor een logenaar te worden aangezien? Mijn vriend, de Ambtman, kent mij te wel om geen getuigenis voor mij af te leggen, dat ik niets zou aanvoeren, 't welk bezijden de waarheid was."
Met verbaasdheid liet de sergeant mij los, om het bloed te stelpen, dat hem ten neuze uitvloeide; hij bulderde, vloekte en dreigde met verschrikkelijke woorden, dat hij mij onmiddellijk den hals ging breken; doch ik, sidderend van ontroering, zeide hem op heeschen toon: "Kom, ik verwacht u, ik ben gereed, mijn leven ben ik moede; maar ik zal het u duur verkoopen Kom, dat het eindige! Kom!"
Terwijl de ridders in de grootste verbaasdheid op het antwoord van de Graaf wachtten, sloeg deze zijn zwakke armen om de hals van Robrecht, en riep met tranen van vreugde en liefde: "O mijn edele zoon! Mijn bloed het bloed der Graven van Vlaanderen vliet zuiver in uw aderen. Uw ongehoorzaamheid heeft mij de blijdste dag mijns levens gegeven. Nu mag ik sterven!
Ik zal uw vriend zijn, evenals toen wij nog onnoozele kinderen waren.... Het is te zeggen ... ik weet niet, de ontsteltenis maakt mij duizelig, mijne zinnen zijn verward...." Het verschrikte meisje ontwrong hem hare handen met zulk koortsig geweld, dat hij zich in zijn hart over deze beweging gekwetst gevoelde en met spijtige verbaasdheid eenen stap terugdeinsde.
Maar daar verscheen eensklaps tot aller verbaasdheid een heer in de deur des kerkers, en Mie-Wanna deinsde schrikkend terug, terwijl zij met afgrijzen in de oogen uitriep: "Frederic! onze vervolger, onze beul!"
De dokter meende, dat hij in de hersens was getroffen en zachtjes zou sterven, zonder uit zijnen loomen slaap op te rijzen. Gisterenavond scheen mijn vader eensklaps te ontwaken. Hij keek in het ronde en aanschouwde ons met verbaasdheid als iemand, die tot bewustzijn terugkeert. De dokter sprak van eene opperste crisis en deed den priester halen. Wij verlieten de kamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek