Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


Rob verbaasde zich wat Li met dat kistje doen zou, maar zweeg eveneens en wachtte af. Des middags werd het kostbare voorwerp gebracht.

Helle wist niet wat dood was, hij had er niet het minste vermoeden van, hoe onbarmhartig die de menschen scheidt, maar hij huilde, omdat vader zoo onwrikbaar stil lag en niet antwoordde. Kaja droeg hem naar de aangrenzende kamer. Op de tafel lag het horloge van oom Frans. Zij keek er terloops naar en verbaasde er zich over, dat het bij zeven uur was. Waar was de dag gebleven?

Eenige dagen te voren had hij Rodolphe een artikel van groote wijsgeerige waarde toevertrouwd, dat deze in de rubriek "Varia" van le Castor, het bekende hoedenmakersblad, waarvan hij hoofdredacteur was, zou opnemen. Was het philosophische artikel reeds voor de oogen van het verbaasde Europa verschenen?

En het diertje sloeg de vleugeltjes uit en vloog weg om te zien of de knaap waarheid sprak, waarover deze zich in 't minst niet verbaasde. Immers hij wist vanouds, dat dit insect lichtgeloovig was op 't punt van brand en hij had menigmaal de onnoozelheid van 't beestje verschalkt.

Je schuift je taart 'n beetje, 'n heel klein beetje, want anders breekt-ie, over den rand van het karton en... bijt dan af." "Keurig... alleen wil m'n neus er zich niet buiten houden." "'t Is 'n fijne manier; kom kinder, fruit... dessert... Of wil er eerst iemand nog 'n hompje ham hebben?" "Kijk 's; ik heb 'n chinaasappel zonder pitten," verbaasde Lou zich, "heelemaal geen een."

De ander, die al twee keer had ondervonden wat de verwijten van dien monnik beteekenden, lette wel op en met verbaasde antwoorden zette hij hem aan tot spreken en zeide voor alles: Waarom zoo boos, waarde heer? Heb ik Christus gekruisigd? De broeder antwoordde: Wat een schaamtelooze kerel! Hoort me eens aan, wat die durft te zeggen!

"Zij was opgevoed als eene dame van goeden huize, sprak en schreef beter Fransch dan Russisch, speelde heel goed piano, maar had de toetsen in geen dertig jaren aangeraakt. Zij begon eerst weer toen ik, reeds volwassen, het ging leeren. Wij speelden soms wel eens vierhandig en dan verbaasde zij mij door haar correct, voortreffelijk spel.

Weldra verscheen hij met een onbezorgd, lachend gelaat en vertelde mij dat die lastige kwant met het geweer een spion was, gezonden door onzen vijand Carimoe, die zelf langs de groote kreek te Coffin was gekomen en ons van nabij had gadegeslagen. Ik verbaasde mij over de kalmte en de onverschilligheid van Dinah.

Toen zij nu de huizen en de golvende volksmenigte met verbaasde oogen aanstaarden, kwam eensklaps een rijk gekleed man met eenige volgelingen op hen toe, bleef voor Don Quichot staan en riep met alle teekenen van de grootste blijdschap: "Ha, welkom, welkom in onze goede stad, gij pronkstuk en kompas van heel de dolende ridderschap! Welkom, edele held Don Quichot!

Hunne ongeloofwaardigheid is zoo groot, dat zij spottend en lachend hunne beloften breken. En hunne lichtzinnigheid gaat zoover, dat zij onder elkander hun leven voor geld of voor een paar bekers wijn veil hebben. "Somwijlen schijnen zij bezield door een dollen waanzin," voegt de verbaasde Romein er bij, "die aan het ongelooflijke grenst."

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek