Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Als Uilenspiegel hem zoo verachtelijk, zoo bang en zoo lafhertig zag, smeet hij hem in de vaart. En hij toog henen. De lichamen der slachtoffers walmden op de brandstapels. Aan Klaas en Soetkin denkend, weende Uilenspiegel eenzaam in stilte. Op een avond ging hij bij Katelijne, om heur hulp en raad te vragen. Zij was alleen met Nele, die naaide bij het licht.
Er is nu eene andere dame van naam en vermogen, Adèle van Berenvelt! Groote God! Dat schelmstuk zal niet gelukken! Ik zweer het!" Als de bleeke Nemesis zelve hief ze hare rechterhand omhoog, en toonde verachtelijk den sleutel. Van Reelant balde in woedende drift de vuist. Hij wierp zijn reiskoffer met een slag op den vloer, en vliegt naar het schellekoord aan den wand.
»Dwaasheid!" riep de bouwmeester verachtelijk. »Zou men niet meer mogen erkennen wat heerlijk, wonderbaar, éénig is? Dat is zij! Kort geleden wanneer was het ook weer? kwam zij mij tegemoet in een glans van schoonheid...." »Dat gij ditmaal wel zorgen moogt uwe oogen te bewaken.
Maar de pose duurde niet lang; hij wierp het staal verachtelijk weg. "Ik wil geen ruzie maken," zei de edelmoedige Pieter. "Daar hebje wèl gelijk in," antwoordde Dolf. Op dat belangrijk oogenblik hoorde men een geluid alsof er een flesch werd opengetrokken, en daarna een ander alsof er een glas werd ingeschonken.
Was dan August Helmond zijn broeder, een moordenaar; de moordenaar van dien geliefden pleegvader!? Wondere menschenwereld! De lammeren onder hen worden wolven wanneer de nood hen dringt. Bloeddorstige doggen leggen zichzelf aan den ketting en lijden gebrek! Ja, ik wist dat hij verachtelijk was, ik wist het! Maar zoo! Ach God, zou het wel waar zijn!
"Bedelarij!" klonk het verachtelijk in zijn binnenste; hij voer met de hand over het voorhoofd, en sloeg een blik op de statige, zwarte vrouw tegenover hem, die zoo onbewegelijk, met een uitdrukking van vastberadenheid op het gelaat, bij de tafel stond. Hij had medelijden met haar, de trotsche vrouw; hij wist, dat het haar onuitsprekelijk zwaar zou vallen, zulk een brief te schrijven.
Hij stampte op den grond, wanneer hij meende, dat men opgravingen moest doen. Hij hinnikte verachtelijk en wendde den kop af, wanneer men hem een nagemaakte oude munt vertoonde. Donna Micaela hoorde met veel geduld en belangstelling naar haar vaders verhalen. Zij was overtuigd dat, wanneer de villa eindelijk gevonden werd, Dominico de eer zou krijgen van de ontdekking.
Het verstands-en gevoelsleven van de doorsneê-menschen is een zeer verachtelijk gedoe. Volmaakt als zij hun denkbeelden borgen uit een soort gedachten-leesgezelschap den Zeitgeist van een eeuw zonder ziel en hen aan het eind van iedere week beduimeld terugzenden, zoo beproeven zij altijd hun aandoeningen op crediet te krijgen of weigeren de rekening te betalen als die aangeboden wordt.
De oogenschijnlijk gezonde en bloeiende minne, bevreesd dat zij ontslagen kon worden, mompelde iets, terwijl zij haar borst verbergde, en lachte verachtelijk over den twijfel aan haar overvloed van melk. Ook in dien lach zag Karenin een spotten met zijn toestand. "Arm kind," zeide de dienstmeid, terwijl zij het al op en neer gaande tot rust zocht te brengen.
Verscheidenen van hen hadden haar om een dronk water gevraagd, wanneer ze voorbij haar stulp gingen, en haar dan wat visch ten geschenke gegeven. Thans leek het haar dat ze in 't voorbijgaan tegen haar aanliepen en haar vertrapten, en dat hun blikken, medelijdend of verachtelijk, door haar zakdoek heen haar gelaat bestookten. Eindelijk verwijderden de reizigers zich, en Sisa zuchtte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek