Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Buiten giert de sneeuwjacht door de dennen; buiten zwerven wolven en vossen rond, waanzinnig van honger. Waarom zou alleen de beer slapen? Hij zal opstaan en voelen hoe snerpend de kou is, hoe zwaar het valt door de diepe sneeuw te waden. Hij ligt daar zoo heerlijk. Hij lijkt de prinses uit de sage wel. Zooals zij door de liefde gewekt werd, zoo zal hij door de lente gewekt worden.
Bij Saskia gaat het niet geheimzinnig toe. Maar ook haar voelen we omgeven van leven; we kennen dit leven, en we weten, hoe hare gevoelens zijn ten opzichte van dat leven. Dit alles geeft het portret te zien. Meer dus, dan enkel een mond, een neus, een paar oogen, en wat verder het gezicht helpt voltooien. Wat kan het zelfs schelen, of de gelijkenis van deze onderdeelen volkomen is.
De man mòet dupeeren, mòet verleiden, mòet anderen laten vallen van zonde in zonde; hij verlangt ook naar de angsthuiveringen van den misdadiger; hij begeert den prikkel te voelen van misschien betrapt te worden en in gevaar te komen. Oók dáárom is de makkelijke verleiding van de lichtvaardige niets voor hèm. Máár hij heeft alle deze neigingen in nog vrij geringe mate.
Dat zou leuk wezen. Weet je wat, ik doe het! Zou ik mijn decimetertje in den zak hebben? Laat eens voelen ja, daar is het. Wacht, nu zal ik het eens netjes uitrekenen. Eerst meten, hoe lang de gang is.» Bob knielde op de tegeltjes neer en mat de lengte van zijn kerker. Weldra wist hij, wat hij weten wilde. »Dus twintig meter. Laat ik dat goed onthouden.» »Nu de breedte.» Bob mat weer.
Dat zou voor Eddy zooveel beter zijn, dan zou hij misschien wel weer anders worden... en dan zou ik ook weer kunnen voelen, dat 't leven prettig is." Ze legde haar handen nu voor haar oogen om aan z'n laatste bezoek te denken; hij was op de vergadering zoo koel tegen haar geweest, zoo anders dan de anderen, die nog onder den indruk van Hans waren.
Wat liet hij mij voelen dat hij een minderwaardige tot zich ophief. Ik duld niet langer die geringschatting. Ik wil weg. Mag ik met je meegaan? JOHAN. Ja, ja ... duizendmaal ja! DINA. Ik zal je niet lang tot last zijn. Help mij alleen maar om naar Amerika te komen; help mij een beetje terecht in het begin.... JOHAN. Hoera! Dat zal wel in orde komen, Dina! Sst; zachtjes, zachtjes!
Ze drukte de handen tegen het hart en zat uren lang op dezelfde plaats, zonder tranen, strijdende tegen haar zielelijden. En zij zelf was het, die leed, geen vreemde, geen tooneelspeelster. Zij was het zelf. O, waarom kwam haar vader en scheidde hen van elkaar! Haar liefde was immers niet dood! Alleen door haar zwakte na de ziekte kon ze haar macht niet voelen. O God, o God! Ze had hem verloren!
Tieka vond het juist zoo "jolly" om 's ochtends in een gietbui met haar lossen regenmantel om en haar Schotsch mutsje op, vergezeld door haar vroolijke gouvernante, naar Princes' street en het standbeeld van Scott te wandelen of, even voor de afternoon-tea, vijf minuten in den regen door de paden van den grooten tuin te draven, met haar neusje in de lucht en dan Hedwig te laten raden, hoeveel druppels zij op de punt van dat neusje had voelen spatten en nu moest al dat genot den geheelen winter worden ontbeerd!
Hij was zulke praatjes gewoon, ergerde er zich niet meer aan; hij luisterde er amper naar, hij hoorde alleen 't gewild lijmige, vadsig-zelf-genoegzame van de stem, wat hem weer wrevel gaf. En dan dat vermoeiende gewiebel en door elkaar geloop van menschen vlak voor hem en de gierende muziek en de warmte! Hij begon zich weer teleurgesteld te voelen, chagrijnig-willoos. Hij zag Mimi.
De wortel van bitterheid, eens in zijne ziel opgeschoten, liet zijn prikkel voelen bij de minste aanleiding.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek