Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Ik ben de van God beloofde, de geboren koning der Joden! Ik kom om te heerschen zooals de profeten gesproken hebben. Staat op als een eenig man, en brengt de wereld aan uwe voeten! Als de Nazarener zóó optrad, dan zou men wat zien gebeuren! Hoe zouden de bazuinen schallen om de massa ten strijde te roepen! Zou de Nazarener het doen?
Onderwijl had baron Rozen zich een weinig hersteld en vertelde, dat hij met nog vier anderen vooruit was gereden. "'Uwe Hoogheid, onderbrak hier een soldaat, die boven op een hooiwagen lag, het verhaal, 'daarginder op den weg ligt nog iemand en ik geloof dat hij zich beweegt. "'Voorwaarts, looppas! beval ik, en zelf stormde ik reeds weg.
En op hetzelfde oogenblik, dat zij den grond raakten en de adelaar in een Derwisch veranderde, onderging ook de duif eene gedaanteverwisseling en voor den verheugden Hamet stond zijne vrouw. Met een vreugdekreet snelden de twee geliefden elkaar in de armen. Toen zeide de Derwisch: Ga heen, neem uwe vrouw op uw paard en verwijder u, want uw broeder komt om u te zoeken.
"Dat u de duivel hale met uwe Privileges, vervloekte muggen!" riep Reinout, den kokeler loslatende: "ik heb wat met dezen man te verhandelen."
"Indien," antwoordde de Gaskonjer, "Uwe Majesteit hetzelfde deed als ik, zou zij nimmer hinder gevoelen van de koude." "En wat doet gij dan?" vroeg wederom de Koning. "Ik draag mijn geheele kleêrkas op mijn lijf," hervatte de Gaskonjer. De Koning lachte en liet den man het noodige geld geven om zich een goede winterkleeding aan te schaffen.
o Grondig, groene zee, 'k ben visschende op de baren van uwe oneindigheid van groen, en mijn gewin daarin verheugt mijn arem herte: om 't gene ik late varen, om 't gene ik vangen kan, en.... God gebenedijd mij zijt! 2 Getooid. 3 Vlinder.
Gij leest als literator, als verfijnd vakman, gij zijt door uwe verfijning van eene zoo groote wreedheid geworden, dat ik u eenigermate bij den artist moet vergelijken, die wanneer zijne vrouw sterft hare doodsangsten observeert om ze later in een stuk "literatuur" op aandoenlijke wijze weer te geven.
Luidt niet, klokken; speel uw zachte, eenvoudige deuntjes niet, beiaard: don Frederik nadert, de zoon van den bloedigen hertog. Hij komt op u af, gevolgd van vijf en dertig vendels Spanjaarden, uwe doodvijanden, Haarlem, o stede van vrijheid; twee en twintig vendels Walen, achttien vendels Duitschers, achthonderd peerden, een machtig geschut volgen hem.
Ik vind een dag om allen te verdelgen; Uitroeien wil ik hun geslacht en aanhang, Den wreeden vader en zijn valsche zoons, Tot wie ik smeekte om 't leven van mijn kind. Zij voelen 't, wat het zegt, een koningin In 't stof te laten knielen, vruchtloos smeeken. Andronicus, kom! Hef de' eed'len grijsaard op, verheug het hart, Dat in den storm van uwe gramschap sterft.
»Als ik die officier ben, dien gij bedoelt," zeide ik, »dan erken ik u niet. Gij hebt uwe trouw afgezworen, toen het in uw kraam te pas kwam, en nu wilt gij uw vorige verbintenis weder aanvoeren, om een straf te ontloopen, die gij ruimschoots verdiend hebt. Ik zal zeker niet ten uwen behoeve tusschenbeide komen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek