Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
"Ha! vervloekte grijskop! dat is uw werk!" brulde de Ambtman, eensklaps als uit een sluimering ontwakende en met de gesloten vuist den Vicaris dreigende: "doch beef! gij zult mijn wraak niet ontgaan." "Dat is mijn werk niet," zeide Pater Ambrosius met koelheid: "had ik deze ontknooping kunnen voorzien, mijn tegenwoordigheid hier ware overbodig geweest."
o, Fluisterstem van dat Voorleden, Hoe heeft mij dáar uw klank bekoord, Die, als een zangrig harpaccoord, Ter helft geraden, half gehoord, Den avondwandlaar langs gegleden, De stilte van den bouwval stoort! Hoe woei mij d
DR. STOCKMANN. Natuurlijk; het waren wetenschappelijke redenen waarom ik den ouden das zocht te bewegen met mij mee te doen in dit geval. En dan repareeren wij de badinrichting een beetje, en graven den boel een beetje weg aan het strand, zonder dat het de gemeentekas een cent kost. Zou u niet denken dat dat ging? Hè? HOVSTAD. Ik denk het wel ... als u de "Volksbode" op uw hand heeft.
"Schrijf mij eenige woorden over al deze dingen en in 't algemeen over uw tegenwoordig leven, uwe plannen en over de gezondheid van Maria Nikolajewna, aan wie gij mijne beleefde en hartelijke groete moet overbrengen. Meld mij ook uw adres.
Wij weten dat gijlieden vrienden der roode mannen zijt, en daarom zult gij niet het lot deelen van de andere bleekgezichten, die wij gevangennemen. Die komen terstond aan den martelpaal maar gij zult om uw leven mogen kampen." Hier maakte hij even een pauze, waarvan Old Shatterhand partij trok, om de vraag tot hem te richten: "Met wie? Wij met ons vieren tegen u allen? Goed, het is mij wel.
Zijn eigen belang zal hem dwingen onze Landheren los te laten, anders verliest hij het schoonste Leen zijner Kroon. Gij ziet, mijn welbeminde, dat alles ons toelacht." "Ja, ja, mijn Adolf, in uw tegenwoordigheid verlaat mij gans mijn droefheid. Gij spreekt zo wel, zulke zoete tonen kunt gij in mijn hart doen klinken." Lang nog spraken zij met bedaardheid over hun vrees en hun hoop.
En zoo wandelen we dan met een »kleed der gerechtigheid«, dat nooit verteert, en met een »schoeisel der gerechtigheid«, dat nooit veroudert, de woestijn van dit leven door, en ons Manna der gerechtigheid is ons elken morgen gewis. Zet uw zinnen op deze heerlijke beeldspraak, en leer er uit, hoe ge met dit Manna der gerechtigheid handelen zult, en hoe ge met dat Brood uit den hemel zult doen.
Gij hebt uw dag gehad, oude dame, maar uwe zon is reeds lang ondergegaan. Gij zijt nu het ware zinnebeeld van een oud krijgspaard, dat men op de dorre heide jaagt; gij hebt in uw tijd ook doorgedraafd, maar nu is een langzame sukkelgang al wat voor u is overgebleven. Kom, sukkel weg van hier!"
„Laat af van mij, Satansgebroed,” riep de student Anselmus vol verbittering, „uw helsche kunsten alleen hebben mij aangezet tot het misdrijf, waarvoor ik nu boete moet doen. Maar gelaten zal ik alles dragen, want ik kan nergens anders wijlen dan hier, waar de liefste Serpentina mij met liefde troostend omgeeft! Versta dit oude en vertwijfel!
In weerwil van de dikke verflaag, die het aangezicht van den hoofdman bedekte, zag men duidelijk, dat het zich in een spottende plooi vertrok, toen hij antwoordde: "Het stond u vrij de bijl weg te werpen; maar gij krijgt geen andere." "Dat behoeft ook niet. Ik zal het wel af kunnen met mijn mes alleen, waarvan ik weet, dat ik er op vertrouwen kan." "Oef! Zijt gij van uw verstand beroofd!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek