Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Op een vroegen lentemorgen van het jaar 1831, het was eenen Dinsdag, trad Kobus Noppe van de straat in zijne woning, stapte langzaam tot het diepe der kamer, trok eenen stoel nevens de kas van het uurwerk en liet zich als mismoedig er op nedervallen. Eene uitdrukking van slechte luim benevelde zijn gelaat, hij liet het hoofd op de borst zakken en zonk weg in gepeinzen.
Het was een uitmuntend uurwerk, een ware zak-chronometer, dien Gideon Spilett nooit vergeten had op te winden. Het horloge van den ingenieur had natuurlijk stilgestaan gedurende den tijd dien Smith in de duinen had doorgebracht. De ingenieur wond het op en rekende dat het te oordeelen naar de zon, ongeveer negen uur in de morgen moest zijn: hij zette zijn horloge op dat uur.
Elke slag van het uurwerk vermeerderde zijnen angst en ontrukte hem eenen nieuwen noodkreet; maar toen hij ook den twaalfden klank had hooren versterven, zonder dat eenig bovennatuurlijk wezen zich had vertoond, stiet hij eene lange ademing uit, als viel er een zware steen van zijn hart, en een zucht van blijdschap welde op uit zijnen verengden boezem.
Als het blauwe maanlicht over het steenen gevaarte strijkt, ziet de toren er met zijn hoeken en bogen en balustrades uit als een reuzenuil met een vierkante kroon en de witte vlek van 't uurwerk over zijn eene oog.
Er heerschte dus weder eene volledige stilte; maar de vinger des Doods ging intusschen vooruit op de uurplaat, en welhaast zou hij het gevreesde getal XII bereiken. Allen bemerkten het wel; want, ofschoon biddend, keerden zij met immer aangroeienden angst nu en dan het oog naar het uurwerk.
Zij en de blinde zaten met gevouwen handen en neergeslagen oogen te bidden. De man deelde in haar gebed, doch hield zijn uurwerk in de hand en bezag het nu en dan. Onderwijl was het onweder nog schrikkelijker geworden; de bliksems volgden elkander op zonder verpoozing, en de donder ratelde als het gebulder van honderd kanonnen door den ontstelden hemel.
"Wat kwaad doe ik?" vroeg de grijsaard bevend. "Dat raakt mij niet," was het antwoord, "gij oefent onwettelijk de geneeskunde uit. Dit is verboden." De oude man wierp eenen blik op het uurwerk en zag, dat het twaalf uren ging slaan. "Oh," riep hij in de uiterste wanhoop, "nog één oogenblik, één kort oogenblik slechts! Ik smeek u, o! nog eene halve minuut!
"Op die manier kan ik geen handel doen stellig niet, Mijnheer Shelby!" zeide de ander, en hield te gelijk een glas wijn tusschen zijn oog en het licht. "Wel, ik zal u zeggen, Haley, Tom is een buitengewone kerel; hij is die som zeker overal waardig nuchter, eerlijk en bekwaam, houdt hij mijne geheele hoeve in orde, alsof het een uurwerk was."
Maar ze zei niets. Ze wachtte. Hij sprak: Zijt ge nu voldaan, lieve? Ze wachtte tot hij haar de groote werkzaal zou toogen. Ze was veerdig voor alle verwonderingen en ze bleef staan, roerloos en pal. In de halve duisternisse klaarde sterkelijk op hare matte bleekte. Ameye boog langzaam zijn hoofd en zonk weg in verre gepeins. Geen minste gerucht bewoog. Op het schouwblad rustte een dood uurwerk.
Alleen verraadt een enkele maal het slagwerk hun persoonlijken aard. Ook ik voel mijn uurwerk afloopen; met wanhopige inspanning tracht ik nog, zoolang mogelijk, mijn veer gespannen en mijne wijzers gaande te houden. Maar ik luister met angst naar mijn eenzaam tikken temidden der reeds dof zwijgende soortgenooten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek