United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik keek evenwel goed links en regts, of ter ook een perfester tusschen luep, daor bint er een vieftig zeg de klerk en elke 4 studenten hebt ter eene, die 't er nog volhandeg genog met hef um van 't lösbandige jonge volk ordentelieke hoesvaoders en veural kostwinners te maken.
"Joa, nou van merrege was ik uut gewêst um, zoo as ze 't nuumen, kloare te hoalen, moar, brocht de lêge flesch t'huus umdat ze niet langer poften. Voader wier zoo vuul, dat ie me met't heufd tegen de deur kwakte; en toen 'k begost te greinen, toen zei ie: "Smerlap, zu'j den mond houwen!" en toen 'k nog harder schrauwde, pakte voader mien in 't wammes en smeet mien de deur uut."
Alles daanste om mij hen, de vuurwagen, de dragonder, de Trakheener hengsten, de klowwens, de flodder-madams, Roelf en zien vrouw, 't zieke wiggien in de wiege dat lachte, daor beneden die eenvoldige brave lue met de vief kinders en Jaaije met Geert an de haand, die um de hoek van de schure keken of ik der ook ankwam... Langzaom an verdwenen van die gedaonten oet mien gedachten, maor 't is aordig, daor 't harte an hung, die bleven en ik hueld ze ook zoo geerne bij mij.
'En oarig wêgske, o zoo'n oarig wêgske! Dat vond Santje van den molen. Santje kon 't zoo boekig niet uutdrukken, moar Santje vond 't toch, en ze had altied schik as ze um 'en boodschap ging en 't wêgske kos loopen, en as Kees 'r dan noaliep; Kees die de eenigste was waar ze heel veul van hiew, umdat umdat Kees ook de eenigste was die haar liefde bewees zooas geen ander.
Um een klein entien verder te komen, loopt ze op een draf en as ze zint waor ze wezen wollen, draaft ze nog harder weerumme. Ze loopt veurbij zich hen en zint oet epraot, eer ze zegt hebt, wat de bosschup was. In 't staotsiejon eet ze staonde. Zit hef 't volk niet. 't Huppelt altied um oe hen en as ze jou ankiekt, denkt ze an wat aanders. Nee, de stad is niet veur mij. Ik holde 't met oes loeg.
'k Bin wies genog um veur m'n eiges te zurgen, en 'k hoef in 't wark veur ou niet op zied, heur ie!" Frerik koos dan steeds de verstandigste partij en zweeg; door welk zwijgen de jongere broeder dan veeltijds nog beter tot de orde terug trad, dan harde woorden er hem toe zouden gebracht hebben.
"Och, Paul.... zie.... da'j niet meer bint as vroeger; da'j nooit meer sprêkt as vroeger; da'k gleuf da'j alles.... alles vergêten hebt, en oe gang goat zonder woord of um te zien.... " "Vergêten, moar wat dan vergêten?" sprak Paul, alsof hij niets begreep. "Mo'k.... mo'k.... 't dan.... zeggen....?" snikte Anneke luider.
As 't verkeeren was gewêst, 'k had 'm weggeschopt: moar dát.... 't is um 't verstand te verliezen...!" en Janboer verdween door een achterdeurtje op de deel, in de duisternis. Even als den vorigen avond zaten Jozef en Jenneke weder hand in hand op het bankje tusschen de zonnebloemen en stokrozen.
"Kan mien heer de jonker me niet zeggen woar ie is?" "Ik begrijp je niet," hernam de jonker, terwijl hij Doortje met welgevallen beschouwde: "Wie is die grootvader?" "Wel, Wessels!" sprak Doortje: "Is Bart niet hier gewêst um 't pachtgeld te brengen?"
Kees, die op den achtergrond is gebleven en door de vallende duisternis bijna onzichtbaar was, deed zijn schor geluid klinken, als wilde hij zeggen: "Kees is 'r ook nog!" Griet hoorde het, en bestierf van schrik. "Wat wou'j....?" zei ze haastig tot Santje. "Da'j dees spullekes oan Dorus' moeder brocht," klonk het antwoord. "Vrouw Meyer is te vrak um te warken, en Dorus verdient geen spier.
Woord Van De Dag