Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
"Kan ik zijn liefde dan niet behouden?" vroeg zij zich zelf en zag uitvorschend in zijn half angstige, half blijmoedige oogen: "Is het mogelijk, dat hij mij even zoo beoordeelen zal als zijn vader? Is het mogelijk, dat ik hem geen leed zou doen?" De tranen rolden over haar wangen, en om ze voor hem te verbergen, stond zij haastig op en liep naar buiten naar het terras.
"Hij kreeg de tering, ging naar buiten, liet zich in verschillende steden behandelen, en kwam ziek te liggen in Orel, waar ik hem het laatst gezien heb, na het beleg van Sewastopol. Zijn aanblik was vreeselijk: de reusachtige handen waren krampachtig om de beide ellebogen geslagen, het aangezicht was geheel verteerd; alleen de oogen waren nog even schoon en ernstig, maar blikten nu uitvorschend.
Er ligt zekere dofheid in zijn donker oog, het glanzige hair is met zekere achteloosheid in den nek geworpen; enkele lokken vallen somtijds over voorhoofd en wenkbrauwen. Van Reelant richt zich in zijn leunstoel op, en zegt statig: »Ga zitten, meneer De Witt!" Zoodra André zit, ziet hij hem uitvorschend en koud aan.
Haar zwarte oogen, die eerst uitvorschend en wantrouwend gefonkeld en daarna van hartstochtelijke droefheid gegloeid hadden, namen nu een nieuwe uitdrukking aan. Smeekend zochten zij den blik van haar vriend, terwijl zij op zijn vermoeden hernam: »Ja Dion, de kleindochter van den philosoof mag hier niet blijven. Of ziet gij een ander middel om den knaap voor onberekenbaar onheil te bewaren?
Old Shatterhand zat rustig wachtende op den grond te kijken, en scheen zoo onbekommerd, alsof hem hoegenaamd niets kwaads overkomen kon. De Roodhuid daarentegen kon zijn uitvorschend oog niet van den blanke afhouden.
"Army," vroeg zij angstig, "wat zegt gij? Wilt gij weg weg?" Hij schrikte en greep hare hand; hij wilde haar geruststellen, maar de ontstelde, rood geweende oogen zagen hem uitvorschend aan hij liet hare hand los en wendde zich af.
Hare trekken helderden ook niet op, toen op dit oogenblik het roode deurgordijn openging en Army binnentrad. "Zijt gij waarlijk reeds terug van uwe wandeling?" vroeg zij spottend. "Ik was niet gaan wandelen," antwoordde hij schijnbaar kalm; maar de oude dame had zijn bitteren toon opgemerkt en zag hem uitvorschend aan. "Niet? Waar waart gij dan? ik heb reeds drie- of viermaal naar u laten vragen.
Hij was klokkenluier, kelderknecht, koster en doodgraver, doopmaals-, bruilofts- en begrafenis-nooder, zeisenslijper, koddebeier en sergeant-majoor bij de burgerwacht. Daar hebt gij alles." Men keek hem uitvorschend aan, om te ontdekken of hetgeen hij zei scherts was of ernst. "Gij kunt mij gerust gelooven!" verzekerde hij.
Deze liet zijn oogen uitvorschend over de open vlakte gaan. Hij zat stellig bij zich zelf te overpeinzen, of het toch, in weerwil van dat gevaarlijke toovergeweer, niet mogelijk zou zijn, de vier blanken hier in zijn macht te krijgen.
Och, dokter, zie mij niet zoo uitvorschend aan; ik wil u, hoe moeielijk 't mij ook valt, alles zeggen; maar lach mij niet uit." "Waarom zou ik je uitlachen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek