Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Zij wilde met mij terugkeeren, om ten overstaan van de geheele kostschool "die Madam" te zeggen waar het op stond, maar ik weerhield haar: het zou toch niets baten en men zou mij uitlachen op den koop toe. Ik had reden om dat te onderstellen. Een der oudere meisjes, een allerliefst nufje met een paar sprekende zwarte oogen, had mij eenige deernis betoond.
Maar tegelijkertijd zei hij haar altijd, dat zij zoo leelijk was, dat niemand anders dan hij het kon uithouden haar gezicht dagelijks te zien. En omdat men dit alles wist, was er niemand in Diamante die lachte. Haar uitlachen, die zich zoo aftobde met een zieken man! De menschen in Diamante waren vrome Christenen en geen barbaren.
"Nu ben ik dus een edelman," zei ik bij mijzelf toen ik op straat was, "en ik ben van adel zonder dat ik dit aan mijn ouders heb te danken. Ik kan mij dus, wanneer ik wil, don Gil Blas noemen en als de een of ander mij er om zou willen uitlachen, kan ik hem die papieren laten zien."
"Adellijke losbol," "gewetenlooze meisjesverleider," "slachtoffer," dit alles klinkt melodramatisch. En ik laat het met voorbedachten rade zoo klinken, om mij even door u, o moderne jongelingschap, te laten uitlachen. Gij zijt er overigens in voortreffelijk gezelschap mede.
Dat was goed bij de ouderwetsche litteratuur en bij Gogol, waar ik nog bij moet voegen dat, indien men zijne onbeduidende personen niet kan beklagen, men hen moet uitschelden om een onzinnige reden, b.v. omdat het vandaag niet warm is, of uitlachen omdat zij buikpijn hebben; maar niet zooals de zwaarmoedige Toerghenjeff het doet.
"Het is zoo als gij zegt Koen, en ik verbeeld mij dat men ons hartelijk zal uitlachen." "Zeker," antwoordde Koenraad bedaard, "ik denk wel dat men mijnheer zal uitlachen, en mag ik het zeggen? "Wel zeker, Koen." "Welnu, dan heeft mijnheer slechts wat hij verdient." "Waarlijk?" "Wanneer men zoo geleerd is als mijnheer, dan stelt men zich niet bloot aan...."
Een hevig gelach klinkt er thans van De vrouw Neeltje. Ieder zijne beurt. Maar dat kan de Engelschman niet dulden! Hij mag uitlachen wien hij wil, maar niemand mag dat doen te zijnen koste. En in zijne boosheid neemt hij een der steenen, die op zijn dek liggen, en smijt dien naar den brutalen Vlielander.
"Zeker doe ik dat, meester," zeide Tom. "En gij zult goede dagen hebben," zeide Eva nu. "Papa is heel goed voor alle menschen, maar hij wil ze maar altijd uitlachen." "Papa is u zeer verplicht voor uwe recommandatie," zeide St.-Clare lachende, keerde zich om en ging heen.
Dit stuk, gevloeid uit de pen van een Amerikaan, met name Locke, maakte grooten opgang. Maar weldra bleek, dat het een wetenschappelijk bedrog was, en de Franschen waren de eersten die er om lachten." »Een Amerikaan uitlachen!" schreeuwde Maston; »als dat geen casus belli is...." »Bedaar toch, waarde vriend.
Maar het jonge meisje was met deze weinige woorden tevreden. "Goede Army," zeide zij gerustgesteld, "ik had u al beschuldigd, dat gij niet meer in den molen wildet komen; ik wilde juist naar Nelly gaan," zij lachte, zoodat de kuiltjes weer te voorschijn kwamen "om te vragen of het waar was, wat tante beweert, namelijk dat gij trotsch geworden zijt. Nu kan ik haar echter uitlachen, nietwaar?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek