Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
"Ei, is juffrouw Sillemond haar dochter komen afzeggen ... ei!" zegt Helmond terwijl hij even pijnlijk glimlacht; maar aanstonds vervolgt hij op luchtigen toon: "Ik wou wel eens weten Thom, wat twijfelachtige gezichten zijn. Bovendien, iemand die twijfelt weet niet, en iemand die er nog op den koop toe de schouders bij ophaalt, bekent tweemaal niet te weten. Zwijg nu hierover Thomas.
Neen, had Eva geen andere plannen gehad en zij twijfelt niet of ze zullen gemakkelijk te verwezenlijken zijn dan zou ze zeker met haar vader hebben ingestemd, dat het waarlijk te dwaas is. Nu echter, nu moet er gehandeld worden!
Je weet het immers zelf zeer goed, dat we niet aan je moed twijfelen. Daarvoor kenden we je reeds te lang. En Fulco .... " "Twijfelt er ook niet aan, Jonker," vervolgde Fulco, den jonker de hand toestekende. "Ik wilde u alleen maar een weinig plagen." De jonker nam de hem toegestoken hand aan. "Dat is dus weer in orde," hernam de ridder. "Ik geloof, dat de regen eindelijk opgehouden is.
"Welnu, die droom kan ik verwezenlijken, nog dezen nacht ... Gij twijfelt, heer? Ik stel mijn hoofd ten pande voor de waarheid mijner woorden." "Gij zoudt mij Brugge leveren?" kreet de veldheer verbaasd. "Nog dezen nacht?" "Ja, dezen nacht; en waarschijnlijk zonder veel bloedvergieten" "Nu, ik bid u, mher Vos, laat hooren uwe middelen.
"Ik ben inspecteur van politie, belast met eene zending, die mij door het hoofdbestuur van Londen is opgedragen." "Gij! inspecteur van politie!" "Ja; als gij nog twijfelt, ziehier mijne aanstelling." De agent haalde daarop een papier uit zijne portefeuille te voorschijn en liet aan Passepartout zijne aanstelling zien, door het hoofdbestuur te Londen geteekend.
Verstandelijk, als zij te rade gaat met wat haar van jongs af geleerd is, twijfelt Geertje zelf vaak aan haar onschuld, ja, gelooft zij aan haar schuld, maar in haar hoogste oogenblikken, voelt haar ziel, dwars door de telkens weer aanklagende tegenwerpingen van haar verstand, dat zij het geluk en het heil der schuldeloosheid niet heeft verbeurd.
"O God!" riep Joan, de handen wringende; "zegt gij waar? was de Baron van Sonheuvel...." "Uws vaders moordenaar. Twijfelt gij aan de waarheid mijner woorden, er bestaan levende getuigen, die haar kunnen bevestigen." "Neen!" zeide Joan: "de edele, deugdvolle man, die mij nooit anders dan goede lessen gaf, die mij altijd als kind beminde, kan geen moord hebben gepleegd!
"Wees voorzichtig!" zeide ik, gevoelende dat ik warm werd: "ik ben niet gewoon, dat iemand aan de waarheid mijner gezegden twijfelt." "Om 's Hemels wil! Mijnheer Lodewijk! Mijnheer Huyck! bezit uw zielen toch in lijdzaamheid:" riep Helding, angstig tusschen ons intredende; "verstaat elkanderen: En laat geen dwaze drift u beider ziel doen blaken!"
Hij weet nu eenmaal dat zij anderen liefheeft, soms twijfelt hij wel eens in hoever hij moet doen alsof hij niets merkt, of dat hij haar dienst moet verlaten. Maar het is toch beter met de helft van haar liefde genoegen te nemen, dan niets te krijgen. Als zij toch maar niet zo wispelturig was. Gelijk de tak zich naar de wind buigt, zo is hij bereid al haar bevelen te gehoorzamen.
Niet dat men aan de waarheid ervan twijfelt. Daarvoor heeft men zijn ~betrouwbare~ correspondenten. Maar men omvat niet zoo spoedig den omvang van zulk een ramp, denkt aan overdrijving, hòòpt in stilte op overdrijving... Doch die verbijstering duurt slechts een minuut nauwelijks. Dan stelt zich ook plotseling het gansche raderwerk der journalistieke machine in beweging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek