Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Ook nog eene buitenlandsche," zei zij, de kleeding en den tulband van Rebekka opmerkend. "Uit welk land zijt gij? Een Saraceensche? of een Egyptische? Waarom antwoordt gij niet? Gij kunt weenen; kunt gij dan ook niet spreken?" "Wees niet boos, moeder!" smeekte Rebekka. "Gij behoeft geen woord meer te zeggen," hernam Urfried: "men kent den vos aan zijn staart, en een Jodin aan hare spraak."
Een smetteloozen tulband op het hoofd, om den hals een groote lap stof, die men tôb noemt, lederen sandalen aan de voeten, en zijn langen reisstaf in de hand, maakte hij een gunstigen indruk, met zijn langen witten baard en zijn eerwaardig en vertrouwen wekkend uiterlijk. Het deed mij altoos genoegen hem te zien.
»En dan, wanneer mijn tijd voorbij is, en gij u aan de zeden van uw land onderwerpen moet, want uit liefde zult gij geene tweede vrouw nemen, zoo laat mij uwe eerste slavin blijven. O, ik heb mij dit zoo schoon voorgespiegeld! Als gij ten strijde trekt, zet ik u den tulband op de lokken, gord ik u het zwaard om de lendenen, geef ik u de lans in de hand.
De tegenwoordige bewoners van deze eigenaardige landstreek zijn de Adjaren, mohammedaansche Georgiërs, die men telkens op den weg ontmoet, kleine pakpaarden drijvende of aan den weg zelven werkende. Hunne kleeding is dezelfde als die der Lazen van Batoem: een kort buis, een fez of een turkschen tulband.
Mo'je d'r niet is uitkomme? vraagt een kameraad, die in de eene hand een kom koffie houdend, met de andere een stuk tulband naar den mond brengt. Ze benne knappies in de pret, hoor je wel? en hij wijst op een aantal soldaten en stokers, die achter in 't logies bij elkaar zitten, lachend en pratend.
Voor het overige vertoont zich, zoowel in de nieuwe wereld, waar anders toch alle volken van Europa elkander ontmoeten, als in de talrijke staten van West-Europa, de Rus nergens als kolonist; in onze steden baart de Oostersche tulband of kaftan en zelfs de neger, minder opzien dan het Russische nationale kostuum, dat bij ons iets geheel ongewoons is, doen zou.
Ik ben geen Skipetaar en ook geen Scheriff, maar een Frank, die volstrekt geen recht heeft den tulband te dragen. Zie maar! Ik nam den tulband af en liet hun mijn haar zien. Maar Heer! riep hij verschrikt uit, wat zijt gij onvoorzichtig. Gij waagt immers uw leven! O, zoo erg is het niet! In Mekka zou het gevaarlijker zijn dan hier, waar zooveel Christenen zijn!
Maar wij schrijven geen tragedie, en moeten het dus, al hebben wij eigenlijk een vertrouwde dringend noodig, zonder hem stellen. Onze held is niet wat hij schijnt te zijn: de tulband maakt den Turk niet. Deze jonge man is onze vriend Rodolphe, die door zijn oom onder dak is gebracht, voor wien hij nu een "Handboek voor den Volmaakten Rookverdrijver" samenstelt.
Zijn europeesche jas beviel den uitdrager wel en spoedig was hij vermomd in een ouden japanschen rok en gedekt met een soort van verschoten tulband. Maar hij kreeg ook nog eenige geldstukken, welke in zijne zakken rammelden. "Zie zoo," dacht hij, "ik zal mij maar verbeelden dat het vastenavond is."
Bezie toch dit kostbare purperen kleed met witte strepen, en dat prachtig zilveren stikwerk! Zie dezen tulband, met vorstelijke diamanten overladen! Weet gij dan niet, dat zulke gaven meer beduiden dan gewone feestgeschenken? Cambyzes laat u verzoeken verzoeken, heeft de bode gezegd, niet bevelen, u met deze schoone en koninklijke sieraden te tooien voor den feestmaaltijd van heden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek