Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Zoo mijmerde hij voort, starende in de duisternis, doorschoten met de rosse vlammen, die de meubels telkens met spookachtig relief uit het donker deden verschijnen. Hij mijmerde voort in een troosteloos pessimisme.... Waarom zou hij niet zijn zooals hij was? Hij zou weder geld noodig hebben en hij zou het krijgen op welke wijze ook, quand même; waarom niet? Er was geen goed en geen slecht in de wereld; alles was zooals het wezen moest en het gevolg van een aaneenschakeling van oorzaken en redenen; alles had recht van bestaan; niemand kon iets veranderen aan wat was of zijn zou; niemand had een vrijen wil; ieder was een gestel, een temperament en kon niet anders handelen, dan volgens de eischen van dat temperament, overheerscht door omgeving en omstandigheden; d
Daarna sprak ik zoo tot haar, dat ze tot tranen toe werd bewogen. Ze was te aangedaan en te dankbaar, om mij troosteloos te laten en scheen de zaak eenigszins lichter te gaan inzien. "Mijnheer, misschien behoeft u niet alle hoop te worden ontnomen. Uw medeminnaar wordt wel niet door haar gehaat. Hij komt zijn nicht vrij bezoeken.
"En daar moesten zij dan die lijst nog om beschadigen!" zucht hij "die lijst van twaalf gulden tien!" Want het verguldsel had een knauw gekregen, doordien het nog nat was geweest toen hij zijn tafereel inpakte en, een maand te vroeg, verzond. Troosteloos verwijdert hij zich, om in stilte zijn gemoed te koelen aan het portret van dien poedelhond, wiens rechteroor misteekend is.
"Ja," hernam De Valois, "ik wil dat mijn koninklijke broeder u weder op de troon uwer vaderen plaatse!" "En welk middel dunkt u krachtig genoeg om dit wonderwerk te wrochten, daar hij u mijn land gegeven heeft?" "Luister, edele Graaf, uw dochter zit troosteloos in de kerkers van het Louvre uw erfdeel is verbeurd en uw kinderen hebben geen lenen meer.
Nu gebeurde het als met elkeen, dat de goede donna kwam te sterven en aan Filippo niets anders van haar naliet dan een zoon door haar ter wereld gebracht, die misschien twee jaar oud was. Hij bleef over den dood van zijn donna zoo troosteloos als ooit iemand, wanneer die een geliefd wezen verloor.
Want ik zie bij de anderen dezelfde begeerte, Die mij de ziel ontneemt; En wat mij het hoogste geluk is, Maakt mij troosteloos, Doet mij diep zuchten en ellendig leven. Als ik zoo vertrouwde In mijn heer als ik zijn waarde besef, Zou ik niet jaloersch zijn; Maar men ziet er zooveel, Wie het ook zij die den minnaar verlokken, Dat ik ze allen voor schuldig houd.
Troosteloos van éen gereten, Kwijnde mijn doemschuldig hart; Maar in 't wroegende geweten Bleef de prikkel mijner smart: Tot ik met mijn zielewonden Naar het kruis van Jezus ging, En in ruil voor al mijn zonden Zijn gerechtigheid ontfing!
De verleugening van 't maatschappelijk en geestelijk leven zal Multatuli ontmaskeren, door alle geüsurpeerd gezag te ondermijnen. In de eerste plaats tast hij conventioneele deugd en Godsdienst aan. En als Fancy dit troosteloos vindt wijst Max haar op gezag door liefde, op welvaart door rechtvaardigheid, op geluk door deugd: mensch zijn dat is alles!
Troosteloos over haar herhaalde weigering, verliet hij zijn vaderstad om in den krijg zijn liefde te vergeten. Toen hij na drie jaren terugkwam, vond hij den staat van zaken veranderd. Bianca was door den dwang haars vaders de echtgenoote van Carlo's bloedverwant, Francesco della Scala, en die Francesco de dwingeland zijner geboortestad geworden.
Er blijft ons dan alleen dit over: zoo sterk aan haar te denken, dat zij gedwongen wordt aan ons te denken. Wat de liefde begint, kan slechts door God voltooid worden. De ware liefde is troosteloos of verrukt over een verloren handschoen of een gevonden zakdoek, en zij behoeft de eeuwigheid voor haar trouw en hoop. Zij bestaat tegelijkertijd uit het oneindige groote en het oneindige kleine.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek