United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !


De tribuun dacht een oogenblik na en zeide toen: Mocht ik op het dek zijn als zijn tijd om is, zend hem dan bij mij; maar alleen. Ongeveer twee uren later stond Arrius onder het windhuisje. De stuurman zat aan 't roer, enkele matrozen lagen in de schaduw van het zeil te slapen, op een van de stangen zat een wachter. Opziende zag de tribuun N°. 60 naderen.

Het deed mij goed, voor 't slot hier den tribuun, En in zijns broeders bijzijn, fier te trotsen. DEMETRIUS. Mij nog meer goed, dat zulk een machtig heer Zoo laf ons vleit, ons zulke giften zendt. AARON. Nu, had hij, prins Demetrius, geen reden? Hebt gij zijn dochter niet recht lief behandeld? DEMETRIUS. O hadden wij van Rome een duizend schoonen In zulk een val, om onzen lust te boeten!

Keizer Augustus kende hem en ontving hem met eerbewijzen aan zijn hof. Hoe heette hij? Ithamar, uit het huis van Hur. Wat! riep de tribuun verbaasd, gij een zoon van Hur gij? Na een oogenblik zwijgen vraagde hij: Hoe zijt gij hier gekomen? Juda boog het hoofd, hij ademde zwaar.

Op het voordek was een altaar opgericht en met zout en gerst bestrooid. De tribuun had plechtige gebeden opgezonden tot Jupiter en Neptunus en de Oceaniden, en onder het doen van velerlei geloften den wijn uitgegoten en wierook gebrand. Thans zat hij, een recht krijgshaftige figuur, in de groote kajuit, en bestudeerde de manschappen.

Wel weerde de oppositie, vooral de republikeinsche partij zich heftig tegen een instelling, die naar de dagen der monarchie terugvoerde, doch Bonaparte gaf niet toe. "Alles heeft men vernietigd, 't is zaak weder op te bouwen," zei hij o. a.; de wet werd aangenomen en het Legioen van Eer bestaat nog. Vooral Lucien had als tribuun voor de wet in heftige, bevelende taal tot zijn collega's gesproken.

Voorts rekende de tribuun er op, dat, zoo bijgeval de eene helft de nederlaag moest lijden, de andere den vijand in den rug zou aanvallen en gemakkelijk overmeesteren kon. Ben-Hur was op zijne plaats en werd iedere zes uur afgelost. De rust in de baai van Antemona had hem goed gedaan, zoodat het roeien hem niet vermoeide, en de hortator geen reden tot klagen had.

Ik dacht dat het geslacht Hur uitgeroeid was, zeide Arrius eindelijk. Een stroom van liefelijke herinneringen deed Juda's trots bezwijken, de tranen vloeiden over zijne wangen. Moeder moeder! en mijn lieve Tirza! Waar zijn zij? O tribuun, edele tribuun, als gij iets aangaande haar weet, riep hij, de handen smeekend opheffend, vertel het mij dan. Zeg mij of zij nog leven, en waar dan, en hoe?

Juda kwam wat dichter bij den tribuun, daar diens stem nog zwak was. Hij luisterde met gespannen aandacht, en meende niet anders, of hij zou nu berichten van huis krijgen. Ik kende hem, had hem lief, vervolgde Arrius. Weder zweeg hij. Zijne gedachten schenen af te dwalen. Het is onmogelijk, begon hij weer, dat gij, zijn zoon, niet gehoord zoudt hebben van Cato en Brutus.

Tribuun, ik zal u naar waarheid antwoorden. Den avond vóór dien vreeselijken dag had mijne moeder mij toegestaan soldaat te worden. Daar wensch ik bij te blijven, en daar er in de geheele wereld slechts ééne leerschool is, zou ik daar heengaan. De arena! riep Arrius. Neen, een Romeinsch kamp. Maar gij moet toch eerst de wapenen leeren hanteeren.

Gij zult nog een poosje leven, om dan eveneens te sterven, met berouw in 't hart, omdat gij door deze dwaasheid uwe kinderplichten ongedaan hebt moeten laten. Ik beklaag u. Ben-Hur begreep de gevolgen van zijne daad beter dan te voren. Toch berouwde zij hem niet. In de drie jaren van mijne dienstbaarheid, o tribuun, waart gij de eerste die mij vriendelijkheid bewees.